در زیرزمین كیش چه خبر است؟
به گزارش بن ایر قنات كهنه و مخروبه جزیره مرجانی خلیج فارس، ۲۰ سال است شهری زیرزمینی شده كه هر سال بیشتر از ۲۰۰ هزار نفر به دیدن آن و فسیل هایی كه عمرشان ۵۰۰ میلیون سال را رد كرده است، می نشینند.
به گزارش بن ایر به نقل از ایسنا، شهر زیرزمینی كیش یا همان «كاریز» كه برخی منابع قدمت آنرا به ۲۵۰۰ سال پیش نسبت داده اند، در عمق ۲۲ متری زمین بوجود آمده و با دالان های پوشیده از مرجان و فسیل چند میلیون ساله و حیاط مركزی كه آب شیرین قنات هنوز در آن جریان دارد، به یكی از مهم ترین جاذبه های گردشگری این جزیره بدل شده است كه سالانه ۲۴۰ هزار نفر آنرا می بینند.
۲۰ سال پیش یك ایرانی مقیم آلمان چنین سرنوشتی را برای قنات مخروبه مرجانِ خلیج فارس رقم زد. كاریزی كه زمانی آب آشامیدنی بومی ها و كشتی هایی را كه كنار كیش پهلو می گرفتند، تامین می كرد. منصور حاجی حسینی، سرمایه گذاری كه به تاثیر از یك فیلم مستند همراه همسر آلمانی اش راهی ایران شد و از مهاجرت دست شست، داستان كاریزی كه به شهر زیرزمینی تبدل شد را برای ایسنا اینگونه روایت می كند: سال ۱۳۷۷ از تلویزیون جام جم فیلم مستندی درباره جاذبه های زیر آب دیدم، علاقمند شدم. وقتی به كیش آمدم دریایی سه رنگ و جزیره ای مرجانی را دیدم كه نمونه اش را به ندرت در جهان می توان یافت. شیفته شدم و خواستم در اینجا كاری انجام دهم. فكر می كنم انتخاب شده بودم كه از ۵ هزار كیلومتر آن طرف تر به این جزیره فراخوانده شدم.
این مهندس مكانیك كه از دانشگاه مونیخ آلمان فارغ التحصیل شده، ادامه می دهد: قناتی كه حالا به شهر زیرزمینی تبدیل گشته، متروكه و مخروبه بود و با طنابی به عمق آن دست پیدا می كردیم. این كاریز را با سرمایه ای كه در آلمان جمع آوری كرده بودم به شهرزیرزمینی تبدیل كردم. هیچ وام و كمك دولتی هم دریافت نكردم، چون نمی خواستم آنرا از دست بدهم.
ایده شهر زیززمینی از حاجی حسینی بوده و تا الان سه فاز آن به بهره برداری رسیده كه علاوه بر موزه طبیعی فسیل های كه گفته می گردد عمری ۲۷۰ تا ۵۷۰ میلیون سال دارند، رستوران سنتی، فروشگاه صنایع دستی، موزه، سالن امفی تئاتر و گالری های هنری هم دارد. این سرمایه گذار می گوید: ۲۰ سال است كه روی این كاریز كار می نماییم و هنوز هم برای آن ایده داریم. ۴ هزار متر زمین است كه می خواهیم در آن كارهای تازه ای انجام دهیم.
آن طور كه حاجی حسینی تعریف می كند: آب قنات هنوز خشك نشده اما موجودی آن به باران بستگی دارد. مصرف آب جاری قنات هم در آبیاری فضای سبز سطح كاریز و پروژه های دورن محوطه آن است.
این سرمایه گذار ایرانی، اجرای پروژه شهرزیرزمینی كیش را زمانی آغاز كرد كه فرانك ۳۰۰ تومان قیمت داشت و حالا با عنایت به نوسانات ارز نمی تواند برآوردی از میزان سرمایه ای كه صرف تبدیل یك قنات متروكه به شهر زیرزمینی كرده است، داشته باشد، می گوید: كاریز به هیچ وجه پروژه ای اقتصادی نیست، وگرنه سرمایه و سود آن باید طی ۱۵ سال برمی گشت. به هر حال خیلی ها به خاطر سرمایه گذاری كه در كشورم انجام دادند تشویقم می كنند.
آن طور كه او آمار می دهد، در سال ۲۴۰ هزار نفر شهر زیرزمینی كیش را می بینند. او می گوید: این كاریز متوسط روزانه ۴۰۰ نفر بازدیدكننده دارد و این تعداد در برخی از روزهای نوروز به ۳ هزار نفر هم رسیده است.
در میان بازدیدكننده ها تعداد توریستهای خارجی آنقدر ناچیز است كه او درباره شان سخن نمی گوید اما امیدوار است دست كم با نوسانات نرخ ارز، تعداد توریستهای خارجی در كیش بیشتر شود.
سمیه حسنلو - ایسنا
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب