ایكوموس سال ۲۰۱۹ را سال مناظر روستایی نامید
بن ایر: گرامیداشت روز جهانی بناها و محوطه های تاریخی سال 2019 در شهر مراكش با سوژه مناظر روستایی انجام می شود. ایكوموس امسال را به نام سال مناظر روستایی نامیده است.
به گزارش بن ایر به نقل از مهر، در سال ۱۹۸۲، ایكوموس ۱۸ آوریل را بعنوان روز جهانی بناها و محوطه ها نامگذاری كرد. یونسكو در سال بعد و در بیست و دومین كنفرانس عمومی خود، این تصمیم را به تصویب رساند. از آن پس ۱۸ آوریل روز بزرگداشت و اشاعه‌ی میراث فرهنگی و فرصتی برای ارتقای آگاهی از تنوع و ارتباط آن با ما شد و اینكه میراث فرهنگی تا چه اندازه می تواند لطمه پذیر باشد و الزامات و منافع حفاظت از آن چیست. ایكوموس هر سال موضوعی را برای بزرگداشت و فعالیت های كمیته های ملی و كمیته های بین المللی علمی خود و دیگر سازمان های علاقه مند به مشاركت تعیین می كند. برای سال ۲۰۱۹، سوژه مناظر روستایی انتخاب شده كه در رابطه با سوژه سمپوزیوم علمی میراث روستایی. این سمپوزیوم در ماه اكتبر سال جاری در شهر مراكش در كشور مغرب انجام خواهد شد. امسال روز جهانی بناها و محوطه ها، برای كمیته های ملی و كمیته های بین المللی علمی فرصتی است برای ارتقای آگاهی در باره‌ی موضوعیت مناظر روستایی، چالش هایی كه دامن گیر حفاظت از آنهاست، فواید حاصل از كوشش هایی كه در این زمینه صورت می گیرد، و كیفیت پیوند ذاتی مناظر روستایی با توسعه پایدار. این روز فرصت بی نظیری است برای ایجاد گفتگو و رابطه در جوامع انسانی و صحه نهادن بر نقش آنها در شكل گیری، وجود، تحول، و غنای این مناظر روستایی، و باز بالقطع از حفاظت آنها. در «اصول ناظر بر مناظر روستایی به مثابه میراث» ایكوموس، كه در مجمع عمومی ۲۰۱۷ تصویب گردید، این مناظر روستایی چنین تعریف شده اند: «مناطق خاكی و آبی ناشی از تعامل انسان طبیعت برای تولید غذا و دیگر منابع تجدیدپذیر طبیعی، كه بوسیله كشاورزی، دامداری و چوپانی، ماهیگیری و آبزی پروری، جنگلداری، جمع آوری گیاهان وحشی، شكار، و استحصال منابع دیگری همچون نمك، شكل گرفته اند. مناظر روستایی منابعی چندوجهی اند. در عین حال، همه‌ی مناطق روستایی واجد معانی فرهنگی اند كه مردم و جوامع به آنها اعطا كرده اند: همه‌ی مناطق روستایی منظر به شمار می روند.» مناظر روستایی حاوی ذخیره در حال رشدی از میراث مادی و معنوی است كه دائماً در حال سازگاری یافتن با وضعیت محیطی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی می باشد. مناظر روستایی عمومی ترین گونه منظر فرهنگی باقی اند. مناظر روستایی، قرن ها و حتی هزاره ها، حافظ تعادل میان فعالیت های انسان و محیط وی بوده اند. كنش های هر روزه‌ی بی شمار، در بعضی موارد به تحولی ملایم انجامیده، و در موارد دیگر به دگرگونی های شگرفی برآمده از تغییر روش های تولید، پیشرفت فناوری یا تغییرات اقتصادی و سیاسی. میراثِ حاصلْ آشكارا نشان دهنده‌ی شواهدی از دوره های گوناگون و شامل منظومه‌ی غنی و پیچیده ای از میراث مادی و معنوی و زنده است كه در آن پیوسته تغییر، دگرگونی، و تحول برقرار است، و تا زمانی كه منظر روستایی زنده باشد، برقرار خواهد ماند. نقش جوامع در حفاظت از مناظر روستایی در حالیكه كه ضریب رشد جمعیت شهری در سال ۲۰۱۷ به رقم جهانی ۵۴/۸۲ درصد رسیده است، جمعیت روستایی باز با وجود كاهش درصدی سهم خود در این آمار به رشد خود ادامه می دهد. این وضعیت اثراتی دو سویه در مناطق روستایی دارد، و در حالیكه مناطقی از سكنه خالی می شود، برخی دیگر با مشكل ازدحام جمعیت روبه رو شده اند. همین طور تأثیر زیست محیطی محدوده های شهری بر پهنه های روستایی، و تغییراتی كه این تأثیرات ایجاب می كند، و باز عواقب آنها برای محیط و جوامع را نباید نادیده گرفت. شكننده بودن و مفید بودن مناظر روستایی از خصیصه های اصلی معرف آن است. در حالیكه هر تغییری در شرایط ضامن منظر زنده و نامی امكان دارد به دگرگونی های اساسی منجر شود، یا حتی به وانهادگی كامل و نابود آن بینجامد، حفاظت از فایده‌ی منظر روستایی است كه به میراث ملموس و ناملموس آن قابلیت بقا می بخشد. مناظر روستایی را به خوبی می توان قلمرو اصلی حفاظت عملی دانست كه در آن جوامع و مشاركت از بیشترین موضوعیت برخوردار می باشند. حفاظت مناظر روستایی بر نسبت میان میراث و جامعه تاكید می كند، و باز بر بر فایده های آشكار و مستقیمی كه حفاظت از میراث هم برای جوامعی دارد كه آنرا ایجاد كرده، تغییر داده، و صاحبش هستند، و هم بر جوامعی كه تأثیرات زیست محیطی شان در این مناظر باقی می ماند یعنی سودمندی برای همه‌ی ما. این است كه حفاظت از مناظر روستایی را مهم، و بیشتر از آن، جذاب می سازد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب