كاهش و رفع صدمات با مطالعه سوابق سیل در ایران
به گزارش بن ایر رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی اظهار داشت: می بایست وضعیت توپوگرافی در مناطق پر خطر بررسی، سابقه سیل خیزی آن مطالعه و تمهیداتی برای كاهش و یا رفع صدمات آن اتخاذ شود.
به گزارش بن ایر به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، بهروز عمرانی رئیس پژوهشگاه كه «امروز» سه شنبه در نشست تخصصی «میراث فرهنگی و مواجهه با بحران سیل» با اشاره به اینكه پراكنش نامناسب زمان و مكان بارش در مناطق خشك و نیم خشك سبب ایجاد سیلاب های مخرب می شود اضافه كرد: در كشور ما سیل پس از زلزله در زمره مخرب ترین بلایای طبیعی است كه منجر به تخریب یادگارهای فرهنگی مناطق می شود. عدم تكرار پذیری ماهیت میراث فرهنگی ضرورت اتخاذ تدبیر بمنظور صیانت از اینگونه آثار را ضروری می سازد. عمرانی با بیان این نكته كه مطالعه سوابق سیل در ایران می تواند به الگوی مشخص از مناطق پر خطر در ایران اشاره كند اضافه كرد: ازاین رو می بایست وضعیت توپوگرافی در مناطق پر خطر بررسی، سابقه سیل خیزی آن مطالعه و تمهیداتی برای كاهش و یا رفع صدمات آن اتخاذ شود. رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری اظهار داشت: اغلب شهرها و تمدن ها در كنار رودخانه ها بنا شده اند به همین خاطر سیل جزو جدایی ناپذیر از تمدن بشری بوده و بشر از همان ابتدا به دنبال جوابگویی به این عامل بنیان كن بوده و تلاش كرده تا با شیوه هایی همچون ساخت سكو مصطبه بر زیر بناها در مناطق كم ارتفاع و دشت های پر پایش همچون آذربایجان اقدام نماید. وی خاطرنشان كرد: همینطور اقدام در ساخت دیوار و مسیر دهی در راه رودخانه های سیلابی مانند رودخانه مهران رود تبریز از دیگر روش های مهار سیلاب ها به حساب می آید. او اضافه كرد: در كتاب عالم آرای عباسی نویسنده و منشی شاه عباس توضیح می دهد كه شاه عباس گفته چون قلعه و ارگ حكومتی تبریز در راه رودخانه ها ساخته شده است عثمانی ها می توانند سد و بند در بالا دست شهر بسازند و با جاری كردن آن باروی قلعه را تخریب كنند و بر قلعه مسلط گردند. عمرانی با اشاره به اینكه تا كنون ۲۸۰۰ اثر در بخش شمالی تا مركزی استان خوزستان در نقشه دیرینه شناسی ایران درج شده است اظهار داشت: با برآورد پهنه سیلابی مشخص شد، از این تعداد ۱۹۸ اثر در راه مستقیم سیلاب قرار داشته و آسیب دیده اند. او اظهار داشت: این بررسی به صورت سنجش از دور نقشه های تهیه شده نشان می دهند كه در پیشینه تاریخی این سرزمین نیاكان ما از وجود جریانات سیلابی و پهنه گسترش آن اطلاع داشته اند. عمرانی اضافه كرد: به هر تقدیر عدم حفاظت از مراتع و استفاده بیش از اندازه از ظرفیت آن و اشتغال بستر رودخانه هاو هم توسعه فیزیكی نامناسب شهرها بر روی مسیل های قدیمی و حركت روان آب ها در بافت كالبدی شهرها و عدم توجه به تجربیات تاریخی سكونتگاه ها و الگوهای استقراری نكاتی است كه می بایست از آن بهره جست.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب