در گزارش بن ایر مطرح شد؛
تقابل جذابیت گردشگری برای سهامداران و عدم حضور فعالان در بورس
بن ایر: یك كارشناس گردشگری اظهار داشت: طی یك سال اخیر بازار سرمایه رشد داشته و جذابیت سهام شركت هایی كه با گردشگری مرتبط هستند نیز افزایش یافته چون سهام داران دنبال شركت هایی هستند كه دارایی زیادی دارند.
علی اصغر شالبافیان کارشناس گردشگری و عضو هیأت علمی دانشگاه سمنان در گزارش بن ایر به نقل از مهر، درباره ورود بخش های مختلف صنعت گردشگری همچون هتلداری به بازار بورس اوراق بهادار اظهار داشت: یکی از فاکتورهای مهمی که برای سرمایه گذاری در بورس مطرح می شود نسبت سود به دارایی است. طی ۲۰ سال اخیر سوددهی صنعت هتلداری حتی در دوران رونق، نسبت به بعضی از صنایع دیگر چشم گیر نبوده است. بنا بر این است که بعضی از هتلداران می گویند در این صنعت در مقام مقایسه با برخی از صنایع دیگر سود قابل توجهی نکردیم. آنها نسبت سودشان را به نسبت سرمایه گذاری انجام شده شأن ارزیابی می کنند. یعنی به عبارت علم اقتصاد در مقام بیان هزینه فرصت سرمایه گذاری خود هستند. خصوصاً اینکه در صنعت هتلداری هزینه های تغییر ( switching costs) بالا بوده و سرمایه گذاری در حوزه هتلداری با موانع ذاتی و قانونی خروج نیز مواجه می باشد.
وی اضافه کرد: اما زمانیکه اقبال سهامداران به شرکت هایی با دارایی زیاد افزایش می یابد، طبیعتاً سهام شرکت های حوزه هتلداری و مجتمع های گردشگری مورد توجه قرار می گیرد. خصوصاً آن دسته از شرکت هایی که افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی دارند. معافیت های مالیاتی برای افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی در دو سال اخیر دراین زمینه نیز این انگیزه را برای عموم شرکت ها فراهم نموده است. باید گفت یکی از دلیلهای رشد بازار سرمایه در رابطه با همین افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی شرکت ها بوده است تا ارزش شرکت ها مطابق با تورم عمومی تعدیل شود.
چرایی جذابیت هتلداری برای سهام داران
شالبافیان اظهار داشت: در یک سال اخیر که بازار سرمایه رشد زیادی داشته جذابیت سهام شرکت هایی که به نحوی با حوزه گردشگری مرتبط می شوند نیز افزایش یافته است. چون سهام داران دنبال شرکت هایی هستند که دارایی زیادی دارند از این منظر اتفاقاً هتلداری حوزه جذابی است. چون سهام داران سهم شرکتی را می خرند که مالک دارایی خوبی است یا دارایی آن مشخص است مثلاً این هتل زمین مرغوبی در بهترین جای اصفهان، تهران و مشهد و … دارد و دارایی آن مانند برخی دیگر از شرکت ها نیست که برای مردم نامشخص باشد. آنها می دانند که صنعت هتلداری هزینه بالایی را برای راه اندازی می طلبد چه بابت زمین، چه ساخت هتل. خصوصاً زمانیکه نرخ تورم افزایش می یابد ارزش جایگزینی در صنایعی که مبتنی بر دارایی هستند قابل توجه بالا می رود که طبیعتاً در قیمت سهم شرکت منعکس می شود. این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت که در حوزه هتلداری و مجتمع های توریستی یکی از دارایی های اصلی موقعیت و لوکیشن قرارگیری ملک و زمین پروژه نیز هست که بعضاً غیر قابل جایگزین است. برای درک بهتر به موقعیت غالب هتل های ۴ و ۵ ستاره توجه کنید که فارغ از ارزش ملک، آن موقعیت ها چقدر ذاتاً تکرار پذیر هستند. این خاصیت می تواند خود سبب ایجاد مزیت رقابتی پایدار شود.
وی درباره میزان شناخت از بازار بورس در بین فعالان گردشگری اظهار داشت: صنعت گردشگری نسبت به صنایع دیگر برای ورود به بازار بورس عقب تر هست. چون به شناخت بیشتری نسبت به بازار سرمایه، الزامات و یا اقتضائات ورود به آن و منافعی که این بازار می تواند برای حوزه گردشگری به همراه داشته باشد نیاز دارد. حالا شناخت کاملی از بازار سرمایه در حوزه گردشگری وجود ندارد. چه درباره نحوه کسب منافعی که می توانند از این بازار داشته باشند و یا اینکه چه الزاماتی برای ورود به این بازار نیاز است. بنا بر این عمدتاً نگاه تامین مالی در صنعت هتلداری به روش های تامین مالی بوسیله بازار پول (منابع بانکی) معطوف بوده نه بازار سرمایه (مانند بورس). بنگاهها باید نسبت به منافع، الزامات و اقتضائات آن آگاه شوند. وقتی بدانیم که این بازار چه منفعتی دارد باید بدانیم از کجا شروع نماییم. در افق میان مدت، اولویت بنگاه های ما چگونه تحت تأثیر این مساله قرار می گیرد و چه اصولی را باید برای اداره بنگاه حاکم نماییم. چه مواردی را باید شفاف نماییم که ما را بعنوان یک بنگاه در بازار بپذیرند. بدین سبب بسیاری از کارهایی که باید جهت استفاده از بازار سرمایه صورت گیرد، اقداماتی است که خود بنگاهها باید انجام دهند. اما این مساله مستلزم ایجاد شناخت درباره آنهاست. در این عرصه دولت و وزارت گردشگری می تواند نقش آفرینی کند.
این کارشناس حوزه گردشگری با تاکید بر اینکه بازار سرمایه در شرایط فعلی مردمی شده است اظهار داشت: گردشگری نیز صنعتی است که می تواند ارتباط ملموسی با عموم مردم برقرار کند. ممکنست این خاصیت در بین بسیاری از صنایع دیگر وجود نداشته باشد. یعنی مردم درک دقیقی از فعالیت و نحوه عملکرد آن شرکت ها و یا صنایع نداشته باشند اما از نحوه فعالیت شرکت های گردشگری یا هتل ها اطلاع بیشتری دارند. یکی از مواردی که موجب می شود، مردم سهام شرکتی را بخرند این است که آنها چقدر از عملیات جاری یک شرکت شناخت دارند. این مزیتی است که هتل ها و یا شرکت های گردشگری می توانند از آن برای ورود به بازار بورس استفاده کنند. شرکت های دیگر باید تلاش کنند که بگویند از چه تکنولوژی برای تولید محصول خود استفاده می نمایند و یا چه فرایندهایی را طی می کنند یا مشتری آنها چه کسانی هستند اما در حوزه هتلداری، متقاضی بالقوه خرید سهام، جواب این سوالات را می داند. پس ارتباط بهتری را می تواند با آن برقرار کند.
شالبافیان اضافه کرد: باید بدانیم استقبال بازار از بنگاههایی که در حوزه گردشگری وارد بازار سرمایه شده اند خوب بوده است. دلیلهای این امر به غیر از داشتن دارایی های ارزشمند، افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها شاید به این علت است که وقتی عموم مردم وارد بازار می شوند ارتباط بهتری را برقرار می کنند. مردم می توانند تشخیص دهند که هتل دارایی هایی دارد که باارزش است. یعنی از مزیت معرفی و ارتباط بهتر نیز برخوردار می باشند.
نگاه ساده انگارانه درباره تأثیر کرونا بر سهام گردشگری
وی درباره کارهای قابل انجام برای ورود بنگاههای گردشگری به بازار سرمایه اظهار داشت: در حوزه عرضه به نظر ابتدا باید از گروه های زنجیره ای هتلی و شرکت های بزرگ این حوزه شروع شود و شرایط ورود آنها را تسهیل کرد. از آنجایی که قالب این موارد متعلق به دولت و نهادهای عمومی غیر دولتی است و این نهادها هم سیاست واگذاری این شرکت ها را دارند، طبیعتاً چنین بنگاه هایی می توانند نقطه شروع خوبی برای این مساله نیز باشند. یکی از اقداماتی که وزارت گردشگری می تواند انجام دهد این است که با رایزنی با وزارت اقتصاد و سازمان بورس و اوراق بهادار ضمن تبیین خاصیت و مزایا ورود شرکت های حوزه گردشگری راه ورود گردشگری به بازار سرمایه را تسهیل کند. در حوزه تقاضا نیز باید فضای گفتمان بازار سرمایه را در گردشگری وارد کرد. آگاهی بخشی عمومی در کنار جذابیت های بازار، موجب شد تا مردم زیادی جذب بازار بورس شوند بدین سبب بورس بعنوان یکی از گفتگوهای مردم عادی درآمد. پس باید آگاهی و شناخت و ایجاد گفتمان در گردشگری نیز پررنگ شود. مهمترین گردنگیر این است که بازار سرمایه بعنوان یکی از شیوه های تامین مالی مطرح و موانع آن واکاوی شود. برای این کار باید تعامل دو سویه بین فعالان گردشگری و فعالان بازار سرمایه بوجود بیاید. تا زمانی که این گفتمان شکل نگیرد صاحب بنگاه گردشگری برای ورود به این بازار ترغیب نخواهد شد. این یک نگاه ساده انگارانه است که بگوییم چون گردشگری به خاطر کرونا لطمه دیده است پس ظرفیت ورود به این بازار را ندارد. آیا صنعت خودرو و خیلی از شرکت های دیگر در ایران زیان ده نیست؟ پس چرا سهام آن رشد می کند؟
این استاد دانشگاه در پاسخ به این مساله که شرکت های گردشگری به سبب شفاف سازی مالی علاقه ای به حضور در بازار سرمایه ندارند اظهار داشت: من این مساله را دلیل را موجهی نمی دانم چون بنگاه ها در حالت فعلی نیز مجبورند با ساز و کاری که دولت دارد، حساب هایشان را شفاف کنند. پس این مساله و دیدگاهی که اهتمام دارد القا کند شرکت های حوزه گردشگری تمایل برای پنهان کاری و غیرشفاف بودن دارند اساساً درست نیست و منطبق با واقعیت نیست.
وی درباره امکان ورود آژانس های مسافرتی نیز به بازار سرمایه اظهار داشت: آژانس های مسافرتی بر خلاف هتلداران حجم سرمایه ثابت بالایی را در کارشان نیاز ندارند آژانس های مسافرتی بیشتر از دانش فنی و توانمندی واسطه گری خود استفاده می نمایند بنا بر این سهام آژانس ها زمانی جذابیت خواهد داشت که بازار گردشگری پررونق باشد و یا آژانس های مسافرتی بزرگی وارد بورس شوند که حجم بالایی از فروش را دارند و می توانند جذابیت برای خرید سهم شأن در بازار بورس کسب کنند. حوزه هتلداری و مجتمع های گردشگری جهت استفاده از ظرفیت بازار سرمایه مقدم بر آژانس های مسافرتی است. در واقع مجموعه هایی که ملک و زمین در دارایی آنها پررنگ هست اولویت بیشتری دارند که در این عرصه ورود کنند تا حوزه های دیگر.
منبع: bonair.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب