گردشگری روستایی، شاهراه رشد اقتصادی
به گزارش بن ایر خراسان رضوی گردشگری و توسعه روستایی، موضوعی است كه سازمان جهانی گردشگری، قبل از شروع بحران بیماری كووید- ۱۹ برای روز جهانی گردشگری اعلام نموده است و می تواند بعنوان مسیری به سمت بهبود احتمالی بخش گردشگری باشد.
مهمترین مورد در این حوزه، گردشگری پایدار و مسئولانه است که باید با رعایت اصول عدالت اجتماعی و اقتصادی و با احترام کامل به محیط زیست و فرهنگ ها صورت گیرد. این نوع گردشگری، می تواند به نیروی محرکه برای کمک به اقتصادهای روستایی وابسته به کشاورزی تبدیل گردد و غالبا توسط مزارع خانوادگی کوچک در مناطق حاشیه ای مشخص می شود که درآمد اندکی در این حوزه دارند.
گردشگری روستایی باید برای آموزش شیوه های جدید ارتباط با یکدیگر و طبیعت استفاده گردد. بنابراین، سفر به مقصد روستایی می تواند حمایت کننده کار محلی و مزارع کوچک باشد که فعالیت آنها با قوانین طبیعت سازگار است.
روز جهانی گردشگری سال ۲۰۲۰، با مبحث "گردشگری و توسعه روستایی" نقش مهمی که گردشگری در ایجاد فرصت های خارج از شهرهای بزرگ و حفظ و ترویج فرهنگ و میراث در سرتاسر جهان دارد را برجسته می کند. سال جاری فرصتی برای ارتقاء توان گردشگری برای ایجاد فرصت های شغلی در این حوزه خواهد بود. همینطور می تواند شامل پیشرفت و برجسته سازی نقش منحصربه فرد گردشگری در حفظ و ارتقاء میراث طبیعی و فرهنگی و مهار مهاجرت شهری باشد.
گردشگری و توسعه روستایی، توانایی منحصربه فرد این بخش را در ایجاد توسعه اقتصادی و فراهم آوردن فرصت هایی در خارج از شهرهای بزرگ، ازجمله جوامع دور بوجود می آورد.
گردشگری به جوامع روستایی کمک می نماید تا میراث طبیعی و فرهنگی منحصربه فرد خویش را حفظ و از پروژه های حفاظت، ازجمله حفاظت از گونه های در معرض خطر، سنت ها یا غذاهای محلی ازدست رفته حمایت کنند. برای خیلی از جوامع روستایی، گردشگری به معنای فرصت است. گردشگری روستایی می تواند شغل و توانمندسازی اقتصادی ازجمله برای زنان و جوانان فراهم آورد.
سفر به جوامع روستایی، توانایی محافظت و ارتقاء محیط طبیعی و فرهنگ و میراث را می دهد و گردشگران هم از تجربیات بی نظیر روستایی لذت خواهند برد.
در سال ۲۰۲۰، روز جهانی گردشگری اهمیت این بخش را برای آن جوامعی جشن می گیرد که از این راه، جامانده اند. برای تعداد بی شماری از جوامع روستایی در سرتاسر جهان، گردشگری پیشگام اشتغال و فرصت هاست.
توسعه از راه گردشگری می تواند جوامع روستایی را زنده نگه دارد. تخمین زده شده که تا سال ۲۰۵۰، ۶۸ درصد از جمعیت جهان در مناطق شهری زندگی کنند و این در شرایطی است که ۸۰ درصد از افرادی که هم اکنون در فقر شدید زندگی می کنند، خارج از شهرها هستند.
شرایط روستاها برای جوانان دشوار است، چونکه جوانان در جوامع روستایی سه برابر بیشتر از افراد مسن، بیکار هستند و گردشگری می تواند شاهراه نجات آنان باشد و به جوانان فرصتی برای تأمین زندگی بدون مهاجرت به شهرهای دیگر عرضه کند.
هر بحران بزرگی، مانند همه گیری بیماری کووید- ۱۹، فرصت هایی برای بازبینی در سیستم های مختلف بوجود می آورد و می تواند آنها را در مقابل شوک های بعدی مقاوم تر کند. این امر در مورد مناطق روستایی هم صادق است.
در برخی از کشورها، مناطق روستایی بعنوان محلی موقتی، اما امن برای ساکنان شهری محسوب می شوند. نگاهی عمیق تر نشان داده است که همه گیری می تواند الگوی مصرف و تولید، عادات کاری از راه دور و اشکال تحرک را تغییر دهد و امکان دارد فرصت های جدیدی برای رشد پایدار در مناطق روستایی ایجاد کند.
بازبینی جهانی شدن زنجیره های تولید هم می تواند فرصت های جدیدی را در بعضی مناطق روستایی ایجاد کند. بااین حال، کسب وکارهای روستایی و ساکنان این مناطق با فشارهای زیادی، ازجمله فشارهای ناشی از بیماری همه گیر و اقدامات در رابطه با مهار بیماری رو به رو شده اند.
خصوصیت های جمعیتی (داشتن سهم بالاتر از جمعیت سالمند)، خصوصیت های جغرافیایی (مسافت بیشتر برای دسترسی به مراکز بهداشتی درمانی)، کاهش کارکنان و امکانات بهداشتی درمانی، عاملی است که می تواند در پاسخگویی به بیماری همه گیر در این مناطق اختلال ایجاد کند. علاوه بر این، کاهش تقاضا در بعضی از بخش ها ازجمله معدن کاری و گردشگری به شدت به اقتصاد روستایی ضربه خواهد زد.
شناسایی فرصت ها
بحران همه گیری بیماری کووید- ۱۹ سبب تسریع در استفاده از ابزارهای دیجیتالی شده است. استفاده از دورکاری، یادگیری از راه دور و خدمات الکترونیکی، عاملی مهم در این حوزه است. بخصوص در مناطق روستایی که مسافت و زمان رفت وآمد، طولانی تر است، این مورد بسیار اهمیت دارد و می تواند عاملی برای جذابیت مناطق روستایی شود. در مناطق روستایی، افزایش ارتباطات، می تواند فرصت های بیشتر برای کار، همکاری و یکپارچگی منطقه ای بین مناطق روستایی و اطراف آنها ایجاد کند.
بنابراین، شیوع بیماری کووید- ۱۹، امکان دارد انگیزه رشد شرکت ها و مشاغل جدیدی باشد که راهکارهای دیجیتالی عرضه کنند و شهرها و مناطق روستایی را به روش یکپارچه تری به هم متصل کنند.
به علت تمرکز بالای مشاغل در مناطق بزرگ شهری، استفاده از شبکه های توزیع از راه دور، می تواند ارتباط بین مناطق روستایی و شهری را افزایش دهد. فرصت دیگر، می تواند مربوط به تغییر در اولویت های اجتماعی و سیاست، نسبت به خدمات مجاورت، مصرف محلی بیشتر و بازیابی صنایع راهبردی باشد. امکان دارد تغییر در عادات خرید به نفع کالاها و سایت های گردشگری محلی باشد و مشاغل کوچک محلی را به تولیدکنندگان عمده تبدیل کند.
بعنوان مثال، ازنظر گردشگری، مقاصد پرجمعیت امکان دارد کاهش زیادی در گردشگری داشته باشند و این در شرایطی است که مقاصد کوچکتر امکان دارد محبوبیت بیشتری پیدا کنند.
این تغییرات، همینطور می تواند به نفع انتقال به سمت اقتصاد کربن صفر باشد. درواقع، مناطق روستایی برای انتقال محیط زیست و انرژی از دو طریق بسیار مهم هستند؛ نخست، بخش های اقتصادی روستایی ازجمله کشاورزی، معدن و جنگلداری، انتشاردهنده های مهم گازهای گلخانه ای هستند. کاهش تولید گازهای گلخانه ای در این بخش ها برای پیشگیری از بدترین تاثیرات تغییرات آب وهوایی و حفاظت از تنوعی زیستی، باآنکه ازنظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست، اولویت اصلی در سال های آینده خواهد بود.
دوم، مناطق روستایی اکثریت قریب به اتفاق، زمین، آب و سایر منابع طبیعی را در خوددارند که برای جذب دی اکسید کربن(CO۲)، عرضه خدمات سیستم زیست محیطی و حفاظت از تنوع زیستی اساسی هستند.
سرانجام، این بحران، فرصتی را به جوامع روستایی می دهد تا بتوانند شبکه های محلی و ساختارهای تعاونی خویش را برای مواجهه با شوک های اقتصادی آینده، تحریک و تقویت نمایند.
منابع
timeanddate.com
news.gtp.gr
unwto.org
humandevelopment.va
منبع: bonair.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب