تبدیل بزرگ میراث صنعتی یزد به بزرگترین هتل كارخانه ی خاورمیانه
بن ایر: یزد یکی از بزرگترین مواریث صنعتی یزد بعد از 20 سال متروکه بودن، با سرمایه گذاری بخش خصوصی نه فقط احیا بلکه به بزرگترین هتل کارخانه ی خاورمیانه تبدیل می شود.
میراث صنعتی یکی از داشته های مهم کشورمان بشمار می رود که نه فقط در بردارنده ی تاریخچه ی ارزشمندی است بلکه سند محکمی برای نشان دادن توسعه و جدال سنت و مدرنیته بشمار می رود و از این حیث حائز اهمیت می باشد.
یکی از با اهمیت ترین اقدامات در امتداد حفظ میراث صنعتی، احیای این زیرساخت ها با تعریف کاربری های جدید و مرتبط می باشد که یزد در این عرصه با انجام اقدامات بسیار خوبی توانسته از پیشگامان کشور در این رابطه باشد.
کارخانه اقبال، کارخانه درخشان، کارخانه جنوب و کارخانه سعادت از کارخانجات بسیار بزرگ و صنعتی یزد به شمار می روند که با کاربری جدید و در حین حفظ تاریخ و هویت باارزش میراثی شان، احیا شده و هر کدام در حوزه مختلفی خصوصاً در بخش فناوری و اشتغال بکار گرفته شده اند.
کارخانه سعادت که از کارخانجات بزرگ نساجی یزد و از مواریث مهم صنعتی در چند قدمی بافت جهانی یزد محسوب می شود، پس از حدود ۲۰ سال متروک بودن، اخیراً با تعریف کاربری جدید، در حال احیاست.
خلق نخستین هتل کارخانه ایران و بزرگترین هتل کارخانه ی خاورمیانه در دل این کارخانه صنعتی اقدام ارزشمندی است که نه فقط به حفظ این میراث صنعتی و تاریخ صنعتی یزد کمک بزرگی می کند بلکه از این بسترهای متروکه، بذر کارآفرینی، اشتغال و اقتصاد می رویاند همانطور که نایب رییس هیئت مدیره این هتل کارخانه و مجری این طرح از اشتغالزایی برای بیش از ۳۰۰ نفر در همین رابطه خبر می دهد.
سرمایه گذاری ۳۵۰ میلیاردی در این میراث صنعتی
«اصغرآقا نبیل» در گفت و گو با خبرنگار ایسنا از ظرفیت اشتغالزایی این مجموعه یاد می کند و می گوید: مجموعه مذکور با مساحت ۴۸ هزار متر مربع و با اعتباری حدود ۳۵۰ میلیارد تومان در مراحل ساخت و پرداخت است.
وی با اشاره به اینکه کاربری های مختلفی برای این مجموعه تعریف شده است، اظهار می کند: بخش هایی شامل فازهای فرهنگی مانند سینما و گالری های متعدد، بخش های تجاری، هتل کارخانه ۵ ستاره و مجموعه تجاری تفریحی در این هتل کارخانه در حال ساخت است.
نائب رئیس جامعه هتل داران از ظرفیت بیش از ۴۰۰ تخت در این هتل یاد می کند و می گوید: میراث صنعتی، ظرفیت مناسبی برای تبدیل شدن به زیرساخت های گردشگری دارند و نه فقط منجر به استفاده بهینه در سرمایه میشوند بلکه از لطمه و تخریب آنها نیز جلوگیری می شود.
وی با اشاره به اینکه کارخانه سعادت از کارخانجات بزرگ نساجی شهر یزد در گذشته بوده است، بیان می کند: کاربری های مرتبط می تواند تاریخچه سازه ی منحصربفرد این میراث صنعتی را حفظ کند و زیرساخت های گردشگری یزد را ارتقا دهد.
میراث صنعتی نقطه عطف جدال سنت و مدرنیته
اهمیت میراث صنعتی که خصوصا از سرمایه های کشورهای توسعه یافته بشمار می رود در یزد، قابلیت های فراوانی دارد بطوریکه مدیر کل میراث فرهنگی استان یزد نیز در این زمینه می گوید: خیلی از کشورهای مهم دنیا که میراث تاریخی ضعیفی دارند، در میراث صنعتی کشور خود سرمایه گذاری می کنند.
وی از ارسال پرونده ثبتی برخی از کارخانه های قدیمی یزد به وزارت میراث در امتداد حفاظت از این مواریث صنعتی خبر می دهد و می گوید: کارخانه های اقبال، جنوب و سعادت از قبل در لیست آثار ملی به ثبت رسیده و امیدواریم بتوانیم مابقی کارخانه های تاریخی یزد را نیز بعنوان میراث صنعتی به ثبت برسانیم.
با توجه به این که یزد یکی از استان های صنعتی کشور محسوب می شود، دراین زمینه از جایگاه خوبی برخوردارست اما نقطه عطف میراث صنعتی در یزد به چه زمانی مربوط میشود؟
«سیدمصطفی فاطمی» با اشاره به ورود مدرنیته به شهر یزد از دوران پهلوی اول و به دنبال تغییر کالبد شهر با خیابان کشی ها و ورود برق و تلگراف خانه به این شهر در گفت و گو با ایسنا، اضافه می کند: دو گروه در یزد به تغییر ساختار کالبدی و اقتصادی شهر دست زدند و با ایجاد کارخانجات نساجی بطور رسمی تقابل سنت و مدرنیته را در این شهر رقم زدند.
وی اضافه می کند: یکی از این گروه ها طرفداران «سیدضیا طباطبایی» و دیگری گروه های دولتی بودند که منجر به تغییر ساختار اقتصادی شهر به سمت صنعتی شدن و مدرنیته شدند.
این مسئول تصریح می کند: البته در همان دوران، مخالفت های جدی در این رابطه نیز اتفاق افتاد، چونکه بیشتر مردم در خانه های خود تولیدی داشتند و برخی از مذهبیون نیز معتقد بودند که با تعطیل شدن فعالیت در خانه ها و روی آوردن به کارخانجات و کارهای صنعتی، وابستگی به بیگانگان ایجاد خواهد شد.
فاطمی به ایجاد کارخانه های مختلفی مانند درخشان، افشار، سعادت، جنوب، اقبال و هراتی در بدو صنعتی شدن یزد اشاره می کند و می گوید: تعدادی از صاحبان این کارخانه ها به افرادی که در کارخانه های خود به تولید و کارهای مختلفی مشغول بودند، سهام می فروختند که در آن زمان به این مسئله، شیر (shir) کردن به مفهوم واقعی شِیر (share) کردن سهام گفته می شد.
منبع: بن ایر
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب