یادداشت مهمان،
سرمایه گذاری سبز در نظام گردشگری چالش ها و فرصت ها
به گزارش بن ایر، صنعت توریسم با انبوهی از چالش ها و فرصت های در رابطه با گردشگری پایدار مواجه می باشد که این مشکل باید از راه سبز شدن این صنعت حل شود.
به گزارش بن ایر به نقل از مهر، گردشگری سبز مفهومی محبوب در بین گردشگران، سرمایه گذاران و سایر ذی نفعان بخش توریسم در کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته است و با عنایت به رواج گردشگری در سطح دنیا، به سرعت درحال گسترش است.
گردشگری سبز «خدمات گردشگری پایدار»، «سازگار با محیط زیست» و «مسئولیت اجتماعی» را عرضه می دهد. در دنیای امروز، سرمایه گذاری های سازگار با محیط زیست مبحث مهم و مورد بحث گردشگران و سرمایه گذاران است و با انتخاب روز جهانی گردشگری ۲۷ سپتامبر (۵ مهرماه) در کانون توجه قرار گرفته است.
متناسب با آن در ایران هم شعار ملی برای گرامیداشت این ایام، «سفر به فردای ایران با گردشگری و سرمایه گذاری سبز» انتخاب شده است؛ بر این اساس سه محور سرمایه گذاری بر افراد، زمین و رفاه (PPP) اهمیت دارد.
ارشک مسائلی عضو هیئت علمی گروه پژوهشی گردشگری پژوهشگاه میراث فرهنگی در یادداشتی که آنرا در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده به این مورد در حوزه سرمایه گذاری سبز در نظام گردشگری پرداخته و نوشته: به صورت کلی سرمایه گذاری، زمانی «سبز» خواهد بود که کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و آلاینده های هوایی را به دنبال داشته باشد.
در واقع نگاه سرمایه گذاری سبز، «میان نسلی» و «آینده نگر» است؛ ازاین رو کاهش هزینه های آلایندگی را دنبال می کند. صندوق بین المللی پول (IMF) به این مقوله از دو زاویه عرضه و تقاضا می پردازد.
در بخش عرضه تأمین انرژی با آلایندگی پایین و افزایش بهره وری در مصرف انرژی و به تبع آن کاهش کربن تولیدشده می پردازد.
در بخش تقاضا هم با فرهنگ سازی، سرمایه گذاری سبز را به منظور توسعه پایدار، کاهش اثرات منفی بر محیط زیست و افزایش رفاه اجتماعی و اقتصادی با نگاه مسئولانه حمایت گرا می بیند.
مسائلی همینطور چالش ها و فرصت های گردشگری سبز را این چنین توضیح داده است: صنعت توریسم با انبوهی از چالش ها و فرصت های در رابطه با گردشگری پایدار مواجه می باشد که این مشکل باید از راه سبز شدن این صنعت حل شود.
از جمله این چالش ها انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای (GHG Emissions)؛ مصرف آب (Water Consumption)؛ مدیریت زباله (waste Management)؛ از دست دادن تنوع زیستی (Biological Biodiversity) و مدیریت مؤثر میراث فرهنگی (Cultural Heritage) است.
فرصت های آن هم عبارتند از اندازه و رشد بخش توریسم (growth of the sector) تغییر الگوهای مصرف کننده (changing consumer patterns) و پتانسیل پرداختن به توسعه محلی و کاهش فقر (local development and poverty reduction).
همان طور که ملاحظه می شود؛ گازهای گلخانه ای، مصرف غیرکارای آب، مدیریت پسماند و زباله از عوامل اصلی است که گردشگری انبوه در دنیا بوجود آورده است. نتیجه این گردشگری انبوه می تواند به از دست دادن منابع (جاذبه ها) در میراث فرهنگی و طبیعی منجر شود که از ابتدایی ترین خروجی آن گسترش ورود انسان ها (گردشگران) به بافت زندگی سایر جانداران است که می تواند به از دست رفتن تنوع زیستی منجر شود؛ اضافه بر ظرفیت ورود گردشگران به میراث فرهنگی و تاریخی ملت ها هم می تواند به تخریب میراث فرهنگی این کشورها منجر شود.
از طرف دیگر با برقراری و مدیریت ۵ مورد فوق، میتوان ظرفیت پذیرایی گردشگری را گسترش داد که خروجی آن علاوه بر توسعه گردشگری در کشورها، ایجاد اشتغال و توسعه برای جامعه محلی است؛ در کنار آن، تغییرات ۵ گانه فوق می تواند الگوی مصرفی و فرهنگی گردشگران را تغییر دهد به نحوی که با توسعه پایدار هم راستا باشد.
در این یادداشت راهکارهای سرمایه گذاری سبز در گردشگری هم ذکر شده است. در قسمت تقاضا؛ باید ایجاد فرهنگ مسئولیت اجتماعی بین گردشگران و مردم محلی مورد توجه واقع شود در قسمت عرضه هم سرمایه گذاری با تشکیل تأسیسات گردشگری همچون هتل ها، مراکز تفریحی و سرگرمی و مناطق گردشگری با استفاده از تکنولوژی آلاینده پایین نظیر برق آبی، برق بادی، برق خورشیدی، برق از گرمایش زمین گرمایی و … و مدیریت کارای منابع آبی.
حمل و نقل با استفاده از حمل و نقل عمومی برقی، مترو، خودرو های برقی و هیبریدی و.... و ایجاد مسیرهای دوچرخه سواری و پیاده روی در مناطق توریست پذیر و مرکزی شهرها می بایست مورد توجه باشد.
منبع: bonair.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب