الزامات تحقق ورود 15 میلیون توریست در برنامه هفتم توسعه
به گزارش بن ایر، یک کارشناس گردشگری اظهار داشت: در برنامه هفتم توسعه کشور ورود سالانه 15 میلیون توریست بین المللی به ایران پیش بینی شده است، تحقق این برنامه نیازمند برنامه ریزی و اجرای روشهایی عملیاتی است.
به گزارش بن ایر به نقل از مهر، سیدحسین امیرکلالی کارشناس گردشگری در یادداشتی نوشته است: در شرایطی که تحریم های ظالمانه بین المللی و بحران انباشته شده اقتصادی بر سفرهای داخلی مردم ایران تأثیرات جبران ناپذیری وارد کرده است و در شرایطی که تورم افسارگسیخته، کاهش ارزش پول ملی و افزایش بی سابقه هزینه های زندگی، طبقات متوسط و حتی بالا را با چالش معیشتی مواجه کرده و سفر را از سبد خانوارهای ایرانی حذف کرده است صحبت کردن از ورود توریست خارجی به ایران بیشتر به افسانه می ماند. این یعنی توجه به گردشگری داخلی که می توانست موتور محرک صنعت توریسم در دوره تحریم ها و رکود بین المللی باشد هم بشدت صدمه پذیر شده است چه آن که در برنامه پیشبینی شده به میزان ۱۵ میلیون توریست بین المللی برسیم؟!… صنعت توریسم در جهان امروز، نه صرفا بر پایه جاذبه های طبیعی و فرهنگی، بلکه بر بنیان برقراری ثبات و امنیت منطقه ای، بهبود ارتباطات پایدار با کشورهای مختلف بویژه همسایگان، عرضه خدمات با کیفیت، وجود زیرساخت های کارآمد و تجربه ای پایدار برای مسافران و گردشگران بنا شده است. ایران، با تمام ظرفیتهای تاریخی، فرهنگی و اقلیمی، بازهم نتوانسته جایگاه شایسته ای در نقشه گردشگری منطقه و جهان به دست آورد. یکی از علل اصلی این وضعیت، ناهماهنگی آشکار میان گسترش زیرساخت ها و کیفیت خدمات عرضه شده است. خیلی از پروژه های اقامتی، مراکز پذیرایی، راه ها و فضاهای گردشگری در ظاهر بوجود آمده اند، اما در عمل به علت فقدان استانداردهای حرفه ای، آموزش ناکافی نیروی انسانی و نبود نظام نظارت اثربخش، نمی توانند تجربه ای رضایت بخش برای توریست داخلی یا خارجی رقم بزنند. از طرف دیگر، نبود هماهنگی بین نهادهای مختلف و موازی کار از دستگاههای دولتی گرفته تا تشکل های گردشگری که نمی دانند چه می خواهند و اولویت هایشان چه هست، اجرای سیاستهای حمایتی از گردشگری را با چالش جدی مواجه کرده است. تصمیم های جزیره ای، ضعف یا فقدان ضوابط و مقررات ساخت زیرساخت های گردشگری، مقررات متناقض موجود و نبود مدیریت واحد، نه تنها فعالان صنعت توریسم را سردرگم کرده، بلکه تجربه سفر را برای مسافر پرهزینه، زمان بر و غیرقابل پیشبینی کرده است. در چنین فضایی، گسترش زیرساخت های جدید بدون بهبود خدمات و بدون حمایت های لازم مالی برای سرمایه گذاری که در ماده ۸۳ از قانون برنامه هفتم توسعه اشاره شده است به تنهایی نمی تواند موتور توسعه گردشگری را به حرکت درآورد. اگر چرخ اقتصادی مردم نچرخد، چرخ صنعت توریسم هم نخواهد چرخید. بنابراین، اگر خواهان خروج از این چرخه معیوب هستیم، نیازمند یک تحول جامع هستیم، از اصلاح مدیریت تا بهبود خدمات، از کاهش هزینه های سفر تا ایجاد انسجام میان نهادهای تصمیم گیر. در غیر این صورت، بازهم باید به تماشا بنشینیم که فرصت های طلایی گردشگری، یکی بعد از دیگری از دست می روند.
به طور خلاصه، به گزارش بن ایر به نقل از مهر، سیدحسین امیرکلالی کارشناس گردشگری در یادداشتی نوشته است: در حالی که تحریم های ظالمانه بین المللی و بحران انباشته شده اقتصادی بر سفرهای داخلی مردم ایران تأثیرات جبران ناپذیری وارد کرده است و در حالی که تورم افسارگسیخته، کاهش ارزش پول ملی و افزایش بی سابقه هزینه های زندگی، طبقات متوسط و حتی بالا را با چالش معیشتی مواجه کرده و سفر را از سبد خانوارهای ایرانی حذف کرده است صحبت کردن از ورود گردشگر خارجی به ایران بیشتر به افسانه می ماند. این یعنی توجه به گردشگری داخلی که می توانست موتور محرک صنعت گردشگری در دوره تحریم ها و رکود بین المللی باشد هم بشدت لطمه پذیر شده است چه آنکه در برنامه پیشبینی شده به میزان ۱۵ میلیون گردشگر بین المللی برسیم؟!… صنعت گردشگری در جهان امروز، نه فقط بر پایه جاذبه های طبیعی و فرهنگی، بلکه بر بنیان برقراری ثبات و امنیت منطقه ای، بهبود ارتباطات پایدار با کشورهای مختلف بخصوص همسایگان، عرضه خدمات باکیفیت، وجود زیرساخت های کارآمد و تجربه ای پایدار برای مسافران و گردشگران بنا شده است.
منبع: bonair.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب