در یك نشست تخصصی مطرح شد؛
مغفول ماندن ظرفیت های گردشگری ادبی اصفهان
اصفهان _ یکی از گونه های جذاب گردشگری که در دنیا طرفداران بسیاری دارد، گردشگری ادبی است؛ این شکل از گردشگری علیرغم ظرفیت بالا در اصفهان، اما هنوز در این شهر فعال نشده است.
به گزارش بن ایر به نقل از مهر، گردشگری ادبی یکی از انواع گردشگری در سطح دنیا است که طرفداران خویش را دارد. این جنس از گردشگری در چارچوب ادبیات و بر محور شخصیت ها، مکان ها و یا دیگر عناصر فرهنگی شکل می گیرد. در ایران و بخصوص در اصفهان هم ظرفیت زیادی برای فعال کردن گردشگری ادبی وجود دارد که به آن پرداخته نشده است.
ادبیات یکی از مهم ترین برندهای ایران زمین در دنیا و جامعه بین المللی است، ادیبان، شعرا و داستان سرایان ایرانی بسیاری در دنیا شهرت دارند و حتی آوازه شعر ایرانی به مهم ترین مجامع بین المللی همچون سازمان ملل متحد هم رسیده است. اما گردشگری ایران آن طور که باشد و شاید نتوانسته از این ظرفیت مهم برای جذب و توسعه گردشگری بهره گیری کند.
از همین روی انجمن علمی گردشگری دانشگاه هنر اصفهان ظهر جمعه با همکاری ۳۰ انجمن دانشجویی و ادبی جشنواره ای تحت عنوان «گردشگری ادبی و موزه های ادبی ایران» و در چارچوب یازده نشست به صورت مجازی برگزار کرد. در نشست اول از این جشنواره به بررسی ظرفیت های گردشگری ادبی در استان اصفهان، پرداخته شد. در این نشست ندا ترابی، عضو هیأت علمی گروه گردشگری دانشگاه هنر اصفهان به معرفی گردشگری ادبی و میراث ادبی استان اصفهان پرداخت و به مزیت های ویژه این شکل از گردشگری اشاره داشت.
ترابی به موارد مهمی همچون رویدادسازی و جشنواره سازی، با استفاده از میراث ملموس و ناملموس ادبی در شهر اصفهان، همچون ادیبان بزرگ اصفهان، مقابر و خانه های آنها، مدارس تاریخی، آثار صوتی تصویری ساخته شده برمبنای رمان ها و غیره اشاره نمود. او همینطور به گردشگری را اهرمی برای محافظت از میراث ادبی دانست و به نیاز ایران به ثبت شهر خلاق ادبی در یونسکو با وجود قدمت و شناخته شده بودن ادبیات ایران در جهان تاکید نمود.
حضور فعال ادبیات در خرده فرهنگ ایرانی
عضو هیأت علمی دانشگاه هنر اصفهان اظهار نمود: ادبیات یکی از مؤلفه های فرهنگی و بیان کننده هویت هر ملت است و در انواع میراث ملموس و ناملموس همچون مدارس تاریخی، زادگاه و مقابر بزرگان و غیره وجود دارد. امروزه باید برای حفظ این میراث، تلاش شود که یکی از مهم ترین راه ها برای حفظ میراث های ادبی در جهان، گردشگری می باشد.
وی افزود: یکی از کهن ترین ادبیات جهان، به قول ادیب آلمانی گوته، ادبیات فارسی یا ادبیات ایران زمین است که ایرانی ها هم علاقه زیادی به آن دارند به صورتی که در استفاده از ادبیات در صحبت ها و گپ وگفت های خود از ضرب المثل ها و یا اشعار استفاده می نمایند. در ایران حتی نامهای خیابان ها هم به نام ادیبان همچون صائب، مشتاق، صغیر و غیره نام گذاری شده است.
ترابی ضمن اشاره به حضور ادبیات در خرده فرهنگ های ایرانی تصریح کرد: استفاده از ادبیات تصمیمات مهم زندگی هم دیده می شود، بسیاری قبل از برخی کارها و یا در تنگناها فال حافظ می گیرند. این موارد نشان از علاقه و ذوق ایرانی ها به ادبیات از گذشته تا به امروز دارد.
این استاد دانشگاه ضمن اشاره به دوره های ادبی اصفهان در زمان های صفویه، افشار، قاجار و پهلوی همینطور سبک ادبی بازگشت و هندی، تصریح کرد: برای شاعران بزرگ هر سبک همچون مشتاق اصفهانی، هاتف اصفهانی، واله اصفهانی، نشاط اصفهانی، ژاله اصفهانی، سروش اصفهانی، صغیر اصفهانی، نعیم اصفهانی و غیره میتوان جشنواره هایی ادبی برگزار کرد. در این راستا توسط شهرداری ها می توانند نقش پررنگی داشته باشند. ضمن این که شهرها، روستاها، محل های زندگی و خانه های این افراد می تواند یک نقطه یا مسیر گردشگری ادبی باشد.
وی درباره میراث ادبی اصفهان توضیح داد: از دیگر میراث ادبی شهر اصفهان، میتوان به دهستان کاوه آهنگر در چادگان اصفهان که مقبره منسوب به کاوه آهنگر در آن قرار دارد، اشاره نمود که در حوزه شاهنامه خوانی و نقالی می تواند نقش پررنگی در فعالیتهای گردشگری انجام دهد.
هتل هایی از جنس ادبیات
ترابی در ادامه به وجود مدارس تاریخی بسیار در اصفهان همچون مدرسه چهارباغ، مدرسه ناصری و مدرسه فرانسوی ها اشاره نمود و اظهار داشت: مدارس تاریخی یکی از مهم ترین میراث ملموس ادبی به شمار می آیند و در زمینه برگزاری رویدادهای ادبی، میتوان از این مکان های تاریخی بهره گرفت.
عضو هیأت علمی دانشگاه هنر اصفهان ضمن اشاره به نمونه ای دیگر از میراث ادبی و ظرفیت های گردشگری ادبی در ایران و جهان تصریح کرد: استفاده از لوکیشن فیلم و سریال ها که طبق رمان و یا کتابی، ساخته شده اند هم می تواند یک ظرفیت ویژه برای گردشگری ادبی باشد. امروزه خیلی از این لوکیشن ها بعنوان هتل استفاده می شوند، مانند هتل «هابیت» که در ارتباط با فیلم ارباب حلقه ها بوده است. در اصقهان هم مدرسه حلبیان بعنوان لوکیشن فیلمبرداری سریال «قصه های مجید» می تواند بعنوان یکی از جاذبه های گردشگری ادبی یا نوستالژی در اصفهان بکار برود.
وی در انتها تصریح کرد: امیدوارم این صحبت ها، برای رویداد سازی و جشنواره سازی میراث های ادبی در شهر و استان اصفهان تلنگری شود. شهری مثل شهر اصفهان، اگر بخواهد در گردشگری ادبی قدمی بردارد، احتیاج به اجرای راهبردهایی دارد. هر بازار جدید گردشگری یا همان نیچ مارکت ها که می خواهد وارد بازار رقابتی گردشگری بشود، باید محصولاتی جدید، برای عرضه داشته باشد که آن میراث را برای گردشگران جذاب کند.
ترابی افزود: برای مثال، قصه های هزار و یک شب که هر شب یک قصه گفته شود و یا برگزاری شب شعر در مدارس تاریخی و حتی کنفرانس های مشترک با کشورهای دیگر، بخصوص با شهرهای خلاق ادبی، برای مثال بارسلونا در اسپانیا می تواند مزیت رقابتی اصفهان باشد. اصفهان بخصوص در دوران صفویه، ایران، از نظر خصوصیت های فرهنگی و ارتباطات با اسپانیا بسیار قوی بوده است، که این ارتباطات می تواند بسیار اثرگذار باشد. بخصوص این که بارسلونا از شهرهای خواهرخوانده اصفهان هم است.
عدم آگاهی سد راه اصلی گردشگری ادبی
همچنین احمدرضا شیخی، استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی گردشگری دانشگاه اصفهان در این جلسه به موارد مشابهی در گردشگری ادبی جهان همچون مسیرهای گردشگری ادبی، در کشورهای دیگر مانند اسپانیا اشاره نمود. شیخی در این جلسه به مواردی اشاره نمود که در ایران باید به آنها توجه گردد و همچون این موارد پیوند صنعت توریسم با میراث ادبی کشور بود.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: بخش خصوصی عملاً از این حوزه آگاهی چندانی ندارد، در حالیکه در کشورهای دیگر، برای مثال در اسپانیا یکی از مسیرهای معروفی که روی آن بسیار کار شده و آژانس های تخصصی در آن فعالیت می نمایند، مسیر همینگوی (Hemingway) هست که این نویسنده بزرگ برای جشن سَن فرمین (Festival of San Fermín) هرسال، به اسپانیا می رفته است. این مسیر الگوی بسیار خوبی است که میتوان از آن الگوبرداری و در ایران پیاده سازی کرد.
وی اضافه کرد: در این راه هتل یا اتاقی که نویسنده، در آن اقامت داشته بالاترین قیمت را دارد و معمولا کسانی این اتاق را رزرو می کنند، آدم های خاص و یا علاقمند به تجربه این مسیر هستند. این نشان داده است که روی هرکدام از شخصیت های ادبی ایران بخصوص شخصیت هایی که معروفیت بین المللی دارند و یا در سطح ملی مطرح اند، میتوان یک محصول خاص گردشگری تعریف کرد.
آژانس های گردشگری باید تخصصی کار کنند
شیخی اظهار داشت: برای تحقق این امر عملاً تعدادی آژانس، می توانند به صورت تخصصی روی هر یک از این شخصیت ها کار کنند و علاقه مندان و پیروان این شخصیت ها را در بازار، شناسایی کنند. یعنی بخش کوچکی از بازار را هدفمند، نشانه گذاری کرده و بتوانند با این علاقه مندان ارتباط بگیرند و بسته سفر مناسب آنها را طراحی نمایند تا در نهایت بتوانند گردش مالی را در این عرصه داشته باشند.
استاد گروه گردشگری دانشگاه اصفهان درباره ظرفیت ادبی اصفهان توضیح داد: در اصفهان ظرفیت ها و منابع خام زیادی وجود دارد، اما باید به محصول گردشگری تبدیل گشته و برای تحقق این امر نیاز است که طرح های کاری تشکیل گردد. این که آژانس ها به صورت تخصصی روی یک زمینه کار کنند، در ایران هنوز محقق نشده و همین سبب تنوع کم محصول گردشگری در کشور ما است.
شیخی ضمن اشاره به سفرنامه هایی که در سطح بین المللی درباره ایران نوشته شده، خاطرنشان کرد: خیلی از گردشگران بازارهای دسته اول ایران، اطلاعاتی که از ایران دارند، از همین سفرنامه ها است. اما در ایران بسته های سفر مبتنی بر این سفرنامه ها برای پاسخ به تقاضای بازارهای هدف وجود ندارد.
وی در ادامه به ظرفیت های موجود برای شکل دهی شرکتهای دانش بنیان در حوزه گردشگری اشاره نمود و اظهار داشت: از آنجاییکه در بخش خصوصی ما افرادی وارد شده اند که فقط پول وارد صنعت توریسم کرده اند و اغلب آنها عملاً از صنعت توریسم، آگاهی لازم و بینشی که بتوانند نوآوری و خلق محصول جدید داشته باشند را ندارند؛ لازم است دانشجویان و یا افراد علاقه مند و متخصص، در چارچوب تیم های کاری وارد شوند و به صورت عملیاتی کار کنند.
این استاد دانشگاه در انتها پیشنهاد تأسیس نخستین شرکت گردشگری دانش بنیان ادبی در اصفهان را داد و تصریح کرد: اساسا این شرکت می تواند اشتغال خوبی را برای دانشجویان فراهم نموده و در آینده، شاهد تحولات بسیار خوبی باشیم.
منبع: بن ایر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب