چرا نفت برای ونزوئلا خوش یمن نیست؟
به گزارش بن ایر، خوزه آلفونسو پرز، معروف به «پدر اوپک» بعد از آنکه انحصار هفت خواهران بر نفت جهان را با اوپک بشدت تضعیف کرد، صاحب یک جمله معروف است: «نفت، مدفوع شیطان است»!
او معتقد بود نفت برای ونزوئلا بالاتر از آنکه یک نعمت باشد، یک مصیبت است؛ جایی که وجودش سبب شده تا آمریکا و غربی ها برای به دست آوردنش، ونزوئلا را با کودتا و شورش های داخلی به هم بریزند تا این کشور، یک روز خوش هم به خود نبیند.
پر بیراه هم نگفته است؛ مروری بر رفت وآمدهای سیاسی ونزوئلا طی یک قرن اخیر به خوبی نشان میدهد نفت چه نقش مهمی داشته است و آمریکا هم نقشی پررنگ تر.
هرگاه این کشور به درآمدهای سرشاری رسیده، اقتصاد این کشور به فروپاشی رسیده و هرگاه پای خودرا بر گلوی منافع غرب قرار داده، با کودتا روبه رو شده است. این یک گزاره ساده و دقیق از چهره حکومت ها در ونزوئلاست و شاید هم پرز، به این علت نفت را یک «نفرین شده» می داند.
آمریکا طی یک قرن اخیر، حداقل ۷ کودتا در ونزوئلا به پا کرده که همگی به سبب نفت بوده است؛ مهم ترینش به اوایل قرن بیست و یکم برمی گردد. سال هایی که سرهنگ هوگو چاوز، قدرت را به دست گرفت. چاوز بعد از پیروزی در انتخابات اعلام نمود شرکت نفت ونزوئلا، دولتی در دولت تشکیل داده و باید اصلاحش کرد. چاوز در اولین تصمیم خود، گیوستی مدیرعامل شرکت نفتش را برکنار کرد. فردی که بطورکامل سیاستهای آمریکا را در صنعت نفت ونزوئلا پیاده می کرد.
رئیس دولت جدید، به سرعت به سهمیه های اوپک برگشت تا همه چیز عوض شود؛ ترس آمریکا از این بود که چاوز ایده سیمون بولیوار برای متحد کردن کشورهای آمریکای لاتین مقابل ایالات متحده را در سر می پروراند.
به این علت بود که پیتر پیس، مسئول فرماندهی جنوب در بیست و هفتم مارس ۲۰۰۱ در سخنرانی اش در کنگره گفت خطر چاوز را برای جریان نفت باید جدی گرفت؛ جدی تر از خاورمیانه. پت رابرتسون مبلغ اوانجلیست و از نزدیکان جرج دبلیو بوش، از دولت های آمریکای لاتین خواست تا چاوز را حذف نمایند.
چند ماه بعد، یک کودتای مهم شکل گرفت؛ جایی که مدیران نفتی نزدیک به واشنگتن تصمیم گرفتند نفتی های کشورشان را وارد یک اعتصاب کنند که موفق نیز بودند.
کاراکاس با یک بحران مواجه گردید کارلوس آندرس پرز، رئیس دولت اسبق ونزوئلا که در آمریکا زندگی می کرد، طی فراخوانی از مردم ونزوئلا خواست تا چاوز را به قتل برسانند. درگیری و اغتشاش سراسر کاراکاس را گرفته بود؛ مخالفان و موافقان چاوز با یکدیگر جنگ خیابانی به راه انداخته بودند تا این که در ۱۲ آوریل، یعنی ۵ روز بعد از برکناری مدیران نفتی، چاوز توسط کودتاچیان به محل نامشخصی برده و اعلام گردید او استعفا داده است.
پترو کارمونا که نقشه کودتا را با هماهنگی آمریکا ترسیم کرده بود، توسط کودتاچیان به ریاست جمهوری برگزیده شد؛ او اعلام نمود مجلس منحل و قانون بهره مالکانه ۳۰ درصد لغو می شود. دولت موقت اعلام نمود این اختیار را دارد که از اوپک خارج شده و یا به سهمیه های اوپک پایبند نباشد و محدودیت های سرمایه گذاری خارجی را بردارد.
عمر حکومت کامورنا اما یک روز بیشتر طول نکشید باوجوداینکه ایالات متحده آنرا به رسمیت شناخته بود؛ چتربازان و هزاران نفر از مردم فقیر کاراکاس، رئیس دولت جدید را در کاخش محبوس کردند و خواهان آزادسازی چاوز شدند. با شکست کودتا، چاوز متوجه عمق تأثیرگذاری نفت در سیاستهای ایالات متحده شد و فوراً به الی رودریگز که دبیرکل اوپک شده بود فرمان داد به کاراکاس برگردد و مدیریت شرکت نفت ونزوئلا را بر عهده بگیرد، شرکتی که طراح کودتا مقابل او بود.
هم زمان با این اتفاقات، وزارت امور خارجه آمریکا از جرج بوش می خواست تا سطح مداخلات را در ونزوئلا افزایش دهد؛ اما بوش و دیک چنی، درگیر تعیین تکلیف نفت عراق و تبعات حملات ۱۱ سپتامبر بودند.
چاوز در قدرت ماند تا روزی که دار فانی را وداع گفت و قدرت به نیکولاس مادورو رسید؛ مادورو به سیاستهای چاوز پایبند ماند؛ اما آمریکایی ها یکی دو باری برای کودتا تلاش کردند که به شکست انجامید.
اوباما با چند تحریم، مادورو را کنترل کرد تا این که نوبت به ترامپ رسید؛ وی در دوره اول ریاست جمهوری خود به سوی خوان کارلوس گاریدو – رهبر مخالفان مادورو – رفت و حتی او را به سنا دعوت کرد تا همه را برای تغییرات بزرگ در ونزوئلا آماده کند.
ترامپ هم شکست خورد تا این دفعه، و در نوبت دوم ریاست جمهوری اش محاصره دریایی ونزوئلا و حمله نظامی را انتخاب نماید و باکی هم از اجرایش نداشته باشد؛ حتی باوجوداینکه مقامات دولتش به صراحت گفته اند نفت ونزوئلا برای ماست!
مادورو شاید برود، شاید نفت ونزوئلا باردیگر به دست آمریکا بیفتد؛ ولی این چرخه، تکراری ترین اتفاق سپهر سیاسی ونزوئلایی است که نفت، برایش خوش یمن نبوده است.
*کارشناس انرژی
منبع: bonair.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب