BonAir
بن ایر

درخواست جامعه باستان شناسی ایران از وزیر علوم

باستان شناسان وزیر علوم را وارد گود كردند

باستان شناسان وزیر علوم را وارد گود كردند

بن ایر: «به تازگی معلوم شده كه مدیریت پژوهشگاه میراث فرهنگی بدون هیچ توضیحی پژوهشكده ی باستان ­شناسی را از انجام نقشه دیرینه شناسی كشور منع كرده و با بركناری گروه متخصصانِ مسئول، این كار را به افرادی غیرمتخصص در معاونت ˮاداری- مالی و توسعه ی مدیریتˮ پژوهشگاه سپرده است؟»


به گزارش بن ایر به نقل از ایسنا، جامعه ی دیرینه شناسی ایران در نامه ای به منصور غلامی، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری درخواست نمود تا با عنایت به اقدام پژوهشگاه میراث فرهنگی درباره ی«سامانه ی اطلاعات باستان ­شناسی ایران» با استفاده از ابزارهای قانونی و نظارتیِ تحت اختیار آن وزارتخانه، اقدام لازم برای برآوردن مصالح و منافع عمومی كشور در این زمینه انجام و مدیران پژوهشگاه میراث فرهنگی و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به پاسخگویی درباره ی موارد مطروحه فرا خوانده شوند.»

در این نامه آمده است؛ «چنانكه مستحضرید در سال ۱۳۸۳ «پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری» با هدف «پاسخ­گویی به بخشی از نیازهای پژوهشی كشور در زمینه ی میراث فرهنگی و گردشگری» به استناد مجوز (شماره ی ۶۵۰۳/۲۲) شورای گسترش آموزش عالی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، طبق قانون اهداف و وظایف و تشكیلات وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (مصوب ۱۸/۵/۱۳۸۳) تأسیس شد و تا پیش از تشكیل و تأسیس پژوهشگاه مذكور بخش قابل توجهی از فعالیت­های آن در چارچوب معاونت پژوهشی سازمان میراث فرهنگی انجام می گرفت.

در اوایل دهه ی ۱۳۸۰ با ادغام دو سازمان میراث فرهنگی و ایرانگردی و جهانگردی كه بعداً صنایع دستی هم به آن­ها اضافه گردید سازمان كنونی «میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری» پدید آمد. در خلال پانزده سال قبل «پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری» مأموریتی درمورد انجام بعضی از مهمترین و بنیادی­ ترین جنبه­ های علمی و تحقیقاتیِ در رابطه با فرهنگ و تمدن ایران را برعهده داشته كه بعضی از آنها مانند دیرینه شناسی جنبه ی حاكمیتی داشته­ اند و علی­ الظاهر با تفویض اختیارات از جانب مقام ریاست سازمان میراث فرهنگی انجام می­ گیرد (از پیچیدگی این مورد و جزئیات عدیده­ ای كه در این زمینه وجود دارد و در این نامه قابل طرح نیست ناگزیر صرف نظر می­كنیم تا به دغدغه این نامه بپردازیم).

استحضار دارید كه در سال ۱۳۸۹ بنا به تصمیم غیركارشناسی و شتاب­زده ی مقامات دولت­ های نهم و دهم، به­ ویژه رییسِ وقتِ سازمان میراث فرهنگی و گردشگری – آقای حمید بقایی -، بخش­ های مهمی از این سازمان و همچون «پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری» به بهانه ی كاستن از تراكم جمعیت تهران و مقابله با خطرات احتمالی زلزله ی تهران به شهرهای اصفهان، شیراز و مرودشت انتقال یافت و این امر صدمه ­های فراوانی به اسناد و مدارك، تجهیزات آزمایشگاهی و هم نیروی انسانی متخصص وارد كرد.

صرف نظر از آسیب­ های ویرانگر و گسستی كه به وجود آمد، مروری كلی بر فعالیت های پژوهشگاه میراث فرهنگی نشان می­ دهد كه مأموریت­ های محوله به هر دلیلی (كه دلایل آن قابل بحث و ارزیابی است) چنانكه باید به اجرا درنیامده است، به گونه­ ای كه امروزه پژوهشگاه میراث فرهنگی به هیچ وجه هم­پای نام و آوازه­ای كه دارد رشد علمی نیافته و اهداف، وظایف و كاركردهای آن نیازمند بازنگری و بازتعریف است.

در همین زمینه باید اشاره نماییم «پژوهشكده ی باستان­شناسی» كه متولی انجام مطالعات باستان­ شناسی كشور است و یكی از زیرمجموعه­ های پژوهشگاه میراث فرهنگی محسوب می­ شود، وضعیتی مهجور، مبهم و منزوی دارد. این پژوهشكده نسبت به گستره ی فعالیت هایی كه در سراسر ایران باید بر عهده داشته باشد به شدت با فقر زیرساخت ها مواجه می باشد.

فقدان یا نبودِ آزمایشگاه های مربوط به علوم باستان­ شناختی، كتابخانه ی تخصصی، مكان مستقل، نیروی انسانی متخصص كافی، و نظایر این ها در كنار سوء مدیریت و تغییرات پیاپی مدیران پژوهشگاه میراث فرهنگی و به تبع آن پژوهشكده باستان­شناسی در پانزده سال گذشته، باستان ­شناسی كشور را با وضعیت وخیمی مواجه كرده است.

یكی از این سوء تدبیرها مبحث تهیه ی «نقشه ی باستان­شناسی كشور» (سامانه ی اطلاعات باستان­شناسی) است كه اخیراً سرنوشت غم­ انگیزی پیدا كرده است. این برنامه كه سرآغاز آن به دهه ی ۱۳۴۰ می­رسد، در اواخر دهه ی ۱۳۸۰ و آغاز دهه ی ۱۳۹۰، به رغم همه كاستی ها، پیشرفت نسبتاً قابل توجهی یافته بود.

اما اخیرا مشخص شده كه مدیریت پژوهشگاه میراث فرهنگی بدون هیچ توضیحی پژوهشكده ی باستان­ شناسی را از انجام این برنامه منع كرده و با بركناری گروه متخصصانِ مسئول و همكار این برنامه، آن را به افرادی غیرمتخصص در معاونت «اداری-مالی و توسعه ی مدیریت» پژوهشگاه سپرده است.

«سامانه ی اطلاعات باستان­ شناسی ایران» منبعی بنیادین برای آگاهی­ های پایه­ ای دیرینه شناسی ایران و امور در رابطه با آن (مشتمل بر اطلاعات تاریخی، نقشه­ ها، مختصات جغرافیایی، سوابق كاوش­ ها و مطالعات، توصیف داده­ ها و یافته­ ها، كلیه اطلاعات محوطه­ ها و اماكن باستان­ شناختی كشور و وضع موجود آن­ها) است كه ضمن اهمیت در زمینه ی مدیریت منابع فرهنگی و باستان شناختی كشور همچون حافظه­ ای برای یك و نیم قرن باستان­ شناسی كشور ما به شمار می ­آید.

لذا با عنایت به موارد مطرح شده از جنابعالی درخواست می­ شود دستور فرمایید با استفاده از ابزارهای قانونی و نظارتیِ تحت اختیار آن وزارت، اقدام لازم و عاجل جهت برآوردن مصالح و منافع عمومی كشور در مورد دغدغه ی مذكور به عمل آید و مدیران پژوهشگاه میراث فرهنگی و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به پاسخگویی درباره ی موارد مطروحه فرا خوانده شوند.»




1397/02/26
15:10:12
5.0 / 5
4487
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۵ بعلاوه ۳