سه سناریو برای آینده كسب و كارهای سفر
بن ایر: پیش بینی بر این است كه بحران كرونا، میان مدت تا یك سال كسب و كارهای گردشگری را درگیر كند، اما گزینه ها و سناریوهای نجات چیست؟ آیا می توان تعادل را بین كار، سفر و سلامت برقرار كرد؟
به گزارش بن ایر به نقل از ایسنا، سهند عقدایی ـ تورگردان و فعال گردشگری ـ برای رسیدن به پاسخ این پرسش كه «تورگردان های ایران چگونه می توانند از این بحران عبور كنند؟ » سناریوهای محتمل برای ادامه بحران كرونا در جهان را بررسی نموده است.
او در یادداشتی كه در اختیار این خبرگزاری قرار داده، نوشته است: «این روزها شِكوه از فضای نامساعد كسب و كار در نیمه دوم سال ۹۸ تبدیل به ترجیعبندی شده كه ورد زبان هر فعال گردشگریست. همه ما تورگردانها بارها و بارها از زبان هم شنیدهایم شرح قطار مصیبتهای ماههای اخیر را كه بر پیكر گردشگری فرود آمد. ناآرامیهای آبان ماه، قطع سراسری اینترنت، افزایش قیمت دلار در آذرماه، ترور سردار سلیمانی، حمله ایران به پایگاه آمریكا در عراق، هدف قرارگرفتن هواپیمای اوكراینی، قطع پروازهای اروپایی به ایران و دست آخر شیوع بیماری كوید۱۹ در ایران و بعد همه جهان.
اما تا كی مقرر است وقت و فكر ما به شرح این مصیبتها بگذرد؟
طبعا برای عبور از یك بحران، شرط اول باور آن بحران است. باشد! این مرحله انجام شد و هم خودمان فهمیدیم چه بر سر گردشگری ایران آمده است و هم افكار عمومی و مدیران جامعه! اما شرح مكرر مصیبت چه حاصلی میتواند داشته باشد جز ترویج این باور منفعلانه كه بحران بر ما غالب شده و كاری از ما ساخته نیست؟ این كه بترسیم كسبوكار ما به ورطه نابودی رسیده و اگر یك قدرت بزرگتر همچون دولت حمایت نكند یا شرایط بازار معجزهوار و به سرعت به شكوفایی نچرخد فاتحه ما خوانده است!
پس باور داشته باشیم مرور باردیگر مصیبتها، ما را به بیعملی میكشد و از كوشش برای یافتن راههای منطقی باز میدارد.
اما قدم بعدی برای یافتن راهكارهای مناسب، پیشبینی فضای كسبوكار گردشگریست در سال پیشرو. به قول دكتر مرتضی ایمانیراد، اقتصاددان برجسته ایرانی، علم اقتصاد تا زمانی كه حاصلش پیشبینی آینده نباشد به هیچ دردی نمیخورد. همه ما از تحلیل گذشته و فهمیدن دلیلهای عقبماندگی امروز اشباع شدهایم! اقتصاد باید به ما بگوید برای فردا چه گزینههایی پیشرویمان است و امروز چه باید كنیم!
برای پیشبینیها البته باید توجه داشت كه در اقتصاد ما با قطعیت فیزیكی و ریاضی روبرو نیستیم. باید باور داشته باشیم اقتصاد یك موجود زنده است كه هیچوقت اختیار خودش را به دولتها و حتی بازیگران بزرگ نمیدهد بلكه در مقابل شرایط سیاسی و اجتماعی یا تصمیمی كه قدرتها میگیرند به شیوه خودش واكنش نشان میدهد.
بنابراین برای یك پیشبینی میانمدت یكساله، كه ما در این مقال به دنبال آن هستیم، بهتر است سناریویهای ممكن را در نظر بگیریم آنگاه ببینیم در صورت وقوع سناریوهای محتملتر چه اتفاقاتی احتمال دارد در عرصه كسبوكار ما بیفتند و دستآخر ما باید چه استراتژیها و راهكارهایی را برگزینیم.
برای پیشبینی شرایطی كه در سال پیشرو برای كسبوكار ما بیشتر محتمل است نخست باید دید برای ادامه بحران شیوع كوید۱۹ چه سناریوهایی در سطح جهان میتوانیم متصور باشیم.
۱- كنترل بیماری تا اختتام بهار و بازگشت همه به زندگی عادی: شاید تا چند هفته پیش، بعضی از تحلیلگران این سناریو را ممكن میدانستند و تلاش خیلی از دولتها و مردم برای رسیدن به مهار بیماری بود، اما در مقطع فعلی دیگر كمتر صاحبنظری این سناریو را محتمل میداند. بد نیست به آمار شیوع بیماری در چند ماه اخیر اشارهای نماییم، طبق آمار آنلاین دانشگاه «جان هاپكینز» آمریكا از شروع بهمن ماه ۹۸ كه ثبت آمار جهانی مبتلایان كوید۱۹ آغاز شد، تا دو ماه بعد، یعنی اختتام اسفند ۹۸ كل آمار مبتلایان در جهان به ۲۵۰ هزار نفر رسید. اما از شروع فروردین ۹۹ تا ۱۵ فروردین، یعنی زمانی كه بیشتر ما در تعطیلات نوروزی و قرنطینه خانگی بودیم این آمار به یك میلیون و صد هزار نفر رسید و تا ۲۷ فروردین ماه (زمان نگارش این مطلب) آمار مبتلایان از دو میلیون نفر گذشته است. هم اكنون دانشمندان تنها دو گزینه را برای اختتام شیوع بیماری متصور هستند: نخست كشف واكسن و تولید انبوه آن برای مردمان سراسر جهان كه این گزینه حداقل دو سال زمان خواهد برد. دوم «ایمنی گلهای» است كه لازمه آن ابتلای بیش از ۷۰ درصد مردم جهان به بیماری و ایجاد پادتن و مصونیت در بدن ایشان است كه در نتیجه پروسه واگیری عمومی و ابتلای باقی مردم را نیز بسیار كند میكند.
۲- ادامه قرنطینه در ماههای متمادی و تعطیلی وسیع مشاغل: این گزینه پیشنهاد خیلی از پزشكان و مسؤولان بهداشتی در سراسر جهان است، تا زمانی كه همهگیری بیماری كنترل نشده است، قرنطینه ادامه داشته باشد. اما چنین گزینهای در تحمل اقتصاد جهان نیست و منجر به بیكاری گسترده، «نكول» یا عدم ایفای تعهدات اقتصادی به صورت وسیع و به هم خوردن تعادل اجتماعی می شود. در این حالت خیلی از شركتهای بزرگ ورشكست شده یا فعالیتشان متوقف میشود، بیكاری و به تبع آن جرم و جنایت گسترش مییابد، عرضه كالا و خدمات در جامعه مبتلا به اختلال می شود و در مجموع فضای ترس و وحشت عمومی بهوجود میآید. بدین سبب حتی قویترین اقتصادهای جهان نیز بعید است به نصیحت پزشكان گوش سپرده و قرنطینه كامل را در ماههای پیش رو تداوم دهند.
۳- ایجاد تعادل بین كار و سلامت: در این سناریو، فعالیتهای اقتصادی كه در دوره قرنطینه متوقف شده بودند به تدریج بازگشایی میشوند، تدابیر فاصلهگذاری اجتماعی كماكان و تا حد امكان تبلیغ و ترویج خواهد شد، آمار مبتلاشدن و تلفات انسانی در سطح جهان با نوساناتی تا ماهها و بلكه تا دو سال آینده ادامه خواهد داشت و دولتها هم اهتمام میكنند زیرساختهای تشخیصی و درمانی را گسترش دهند تا هرچه میشود روند مبتلاشدن و تلفات كندتر شود تا آن زمان كه جهان در مقابل كوید۱۹ به مرحله «ایمنی گلهای» برسد یا قبل از آن واكسنی موثر، كشف و تولید شود. البته در این سناریو احتمال امواج شیوع تصاعدی كوید۱۹ در بعضی مقاطع سال مثل فصول سرد پاییز و زمستان و یا به تناوب در كشورهای مختلف وجود دارد كه به دنبال آن تدابیر محدود قرنطینه باردیگر در بعضی زمانها و مناطق اتخاذ خواهد شد.
با رصد اخبار و تصمیمات دولتها در دو هفته اخیر، سناریوی سوم هم اكنون محتملترین گزینه پیشروی جهان به نظر میآید.
در یادداشت های دیگر ضمن تحلیل و توصیهها با فرض وقوع سناریوی سوم، به پیشبینی وضعیت گردشگری ایران تا آخر سال ۱۳۹۹ و آنگاه به استراتژیهای مناسب برای تورگردانان ایران، پرداخته می شود». این یادداشت ها روزهای آتی در ایسنا منتشر خواهد شد.
برخی منابع:
آمار آنلاین مبتلاشدن و تلفات كوید۱۹ توسط دانشگاه جان هاپكینز
مقاله ۴ امكان بازگشت به زندگی عادی نوشته جو پینسكر در آتلانتیك
مصاحبه ترور نواه با بیل گیتس، در مورد مهار ویروس كرونا.
منبع: بن ایر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب