شباهت تخیلی سفالینه هفت هزارساله با كرونا
بن ایر: یك عتیقه شناس با تشبیه نقش سفالینه هفت هزارساله منقش به پایكوبی كشاورزانِ جنوب و شمال ایران دور تا دور خرمنِ برداشت شده از محصولات شان به كروناویروس، آنرا به اتحاد مردم برای شكست كرونا تعبیر كرد.
نرگس ممبینی - کارشناس ارشد دیرینه شناسی و مدرس دانشگاه - در گفت و گو با ایسنا، می گوید: از حدود ۱۰ سال قبل تا امروز، روی بازآفرینی نقوش باستانی تمرکز دارم. در زمان مطالعه کتاب «فن و هنر سفال گری» نوشته «فائق توحیدی» در یک صفحه با تصویر سفالی روبه رو شدم که نقوش رویِ آن شبیه تصویر گرافیکی ویروس کرونا بود. این اتفاق انگیزه ای شد تا مفهوم تصویر دقیق روی سفال را با وضعیت کنونی دنیا بررسی کنم.
او با اشاره به تصویر اصلی روی سفال که رقص و پایکوبی مردم را پس از برداشت محصول شان نشان می دهد، ادامه می دهد: مراسم های بومی جشن خرمن معمولا در شمال و جنوب پس از برداشت خرمن انجام می شود. خرمن برداشت شده در وسط قرار می گیرد و کشاورزان به رقص و پایکوبیِ برداشتِ خرمن خود می پردازند.
او با بیان این که در این تصویر می توان چنین تصویری را به ذهن متبادر کرد که ویروس در وسط خرمن قرار می گیرد و اتحاد مردم برای شکست آن، در نهایت جشن و پایکوبی را به دنبال دارد، تاکید می کند: باتوجه به تصویر خرمن های برداشت شده که به شکلی در ذهنم یادآور تصویر کروناویروس بود، تصمیم گرفتیم تصویر روی سفال را به تصویر ویروس تشبیه کرده و در چارچوب یک شعار فرهنگی با طراحی پوستری، همبستگی و اتحاد مردم را برای شکستِ این ویروس نشان دهیم.
ممبینی این سفالینه نخودی هفت هزارساله را که امروز در موزه لوور فرانسه نگهداری می شود متعلق به محوطه ای تاریخی به نام «موسیان» در ۱۵۰ کیلومتری شوش باستان می داند و ادامه می دهد: این تصویر بسیار زیبا با ترسیم نقش انسان و حالت ایستادن افراد در کنار یکدیگر و دست به دست هم بیان کننده مراسم بومی، رقص و نوعی همایش از جوامع قبل از تاریخ و اعتقادشان برای سپاسگزاری از برداشت محصول و خرمن در آن دوران بوده است.
او با طرح این پرسش که «آیا مردم آن دوران می دانستند علت فراوانی محصول، اتحاد، تلاش و همبستگی خودشان بوده است» بیان می کند: همانطور که در نقش سفالینه ها نیز دیده می شود، نقشی که با تخیل ایجاد می شود در حقیقت قسمتی از قدرت تصویرسازی انسان به شمار می آید که توانایی اندیشه ورزی را بیشتر می کند. در واقع یکی از دغدغه ها در هر زمینه ای یافتن چرایی و چگونگی اتفاقات و موجودیت عناصر است.
این مدرس دانشگاه هدف از این تعاریف را معرفی نقش سفالینه ای هفت هزارساله می داند که انگیزه تخیل یک عتیقه شناس در ضرورت حفظ اتحاد جوامع امروزی برای مبارزه با بحران کرونا و بیماری کووید ۱۹ است و می گوید: اگر بتوان تفکر مردم آن دوران را به این روزگار راه داد و همانطور که آنها دست به دست هم دادند تا با اتحاد و همبستگی به محصول فراوان برسند، جوامع جهان امروز نیز می توانند با اتحاد، همبستگی و برخورداری از فرهنگ گذشتگان، به زودی دوران بیماری حاصل از ویروس کرونا را پشت سر گذاشته و همان جشن و پایکوبی را که در واقع نوعی نیایش است به زودی در سراسر دنیا به جا آورد.
ممبینی با تاکید بر این که برای رسیدن به نتیجه ای درست نسبت به طرح اصلی خود با باستان شناسانی مانند «مصطفی ده پهلوان» - استاد دیرینه شناسی و رئیس موسسه دیرینه شناسی دانشگاه تهران -، «آرمان شیشه گر» - عتیقه شناس پیشکسوت دوره تاریخی - و «علی هژبری» - کارشناس تاریخ موزه ملی ایران - مشورت کرده است، ادامه می دهد: در صحبت با آقای ده پهلوان به این نتیجه رسیدیم که با انجام اقدامی فرهنگی و نسبت آن به دوره های تاریخی مردم را به رعایت اصول بهداشتی و متحد شدن برای شکست کروناویروس تشویق نماییم.
منبع: بن ایر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب