آغاز مجدد مرمت مسجد جامع ساوه امسال
به گزارش بن ایر مرکزی رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان ساوه از آغاز مجدد عملیات مرمت مسجد جامع ساوه امسال اطلاع داد.
رضا ایاز در گفتگو با خبرنگار ایسنا، ضمن اشاره به اینکه مرمت و بازسازی بنای تاریخی مسجد جامع ساوه به ۵۰ میلیارد ریال اعتبار نیاز دارد، اظهار نمود: در سال ۱۳۹۹ بالغ بر دو میلیارد و ۲۰۰ میلیون ریال اعتبار از محل اعتبارات ملی و استانی صرف مرمت این شاهکار تاریخی شده است.
وی ضمن اشاره به اینکه پارسال عملیات موریانه زدایی، سبک سازی و کاهگل بام مسجد، بندکشی قسمت های صدمه دیده، تخلیه و مرمت آجرهای فرسوده شبستان ها و نورپردازی محوطه داخلی انجام شده است، اضافه کرد: با ادامه عملیات مرمت این بنای پرارزش تاریخی، امسال کار بندکشی و اندود ضلع جنوبی، بدنه های فرسوده و کاهگل عایق بام به متراژ ۱۴۰۰ متر، خالی کردن بندهای فرسوده و بندکشی مجدد، تعویض آجرهای فرسوده و بخش های مورد نیاز انجام خواهد گرفت.
ایاز در ادامه به اهمیت مسجد جامع ساوه به لحاظ معماری و قدمت تاریخی، اشاره نمود و اظهار داشت: مسجد جامع ساوه بعنوان نگین انگشتری تاریح این دیار، قدمتی هزار ساله دارد و به عقیده کارشناسان امر به نظر می آید که مسجد اولیه بر بنای قدیم تری ساخته شده است به این مفهوم که از مصالح مسجد قدیمی تر یا بنای قدیمی تری مانند آتشکده در معماری مسجد شبستانی استفاده شده و در واقع وجود ۱۷ لایه تاریخی در داخل گنبدخانه و فضای همجوار آن دلیلی بر این ادعاست.
وی با اشاره به اینکه مسجد اولیه در واقع مسجدی شبستان دار بوده است و عمده مصالح به کار رفته در آن شامل خشت می شود، اظهار داشت: شواهد از آن حکایت می کند که دوره ساخت مسجد شبستانی به سبک خراسانی و رازی در ارتباط با دوران آل بویه یا دیلمان است و بعد از دوره آل بویه و استقرار سلجوقیان، عملیات ایوان سازی و ساخت مناره در مسجد جامع ساوه هم شروع شد و در واقع از قرن ششم هجری این مسجد دارای ایوان، گنبد، گنبدخانه و مناره شده است.
او اظهار داشت: یکی از خصوصیت های خاص مسجد جامع ساوه و معماری این دوره، استفاده زیاد از تزئینات آجری است که در کتیبه ها و تزئینات مناره و بعضی از قسمت های مسجد قابل رویت است. این مسجد در دوره های مختلف تاریخی با اضافه شدن تزئینات و معماری خاص هر دوره همچنان به حیات و کارکرد اصلی خود ادامه داد، در دوران پهلوی اول با عنایت به رونق مناطق و مساجد مرکز شهر ساوه همچون مجموعه مسجد انقلاب، به علت تراکم جمعیت و مراکز اقتصادی حول آن، برگزاری آئین های مذهبی همچون نماز جمعه از مسجد جامع به مسجد انقلاب واقع در میدان انقلاب این شهر منتقل شد.
ایاز خاطرنشان کرد: مرمت مسجد جامع ساوه در زمان پهلوی دوم با حضور تیمی از متخصصین ایتالیایی آغاز و بعد از انقلاب متوقف گردید و بعد از مدتی مرمت توسط سازمان میراث فرهنگی کشور باردیگر در دستور کار قرار گرفت.
وی ضمن اشاره به اینکه معماری مسجد جامع ساوه در ارتباط با قرون اولیه اسلامی است و سبک و هنر به کار گرفته شده درآن نشان دهنده ذوق هنرمندان دوره های مختلف تاریخی است، اضافه کرد: یک صحن و گنبد، دو ایوان و یک مناره، محراب های مختلف و قدیمی با خطوط کوفی از دوره صفویه با خط ثلث از خصوصیت های این بنای تاریخی تست.
رئیس میراث فرهنگی و گردشگری ساوه همینطور از ثبت ۵ اثر تاریخی طی یکسال گذشته در این شهرستان اطلاع داد و اظهار داشت: خانه های نادری، مقدس زاده و جوکار همچون بناهای تاریخی شهرستان ساوه هستند که سال قبل ثبت آثار ملی شدند.
او اظهار داشت: در شهرستان ساوه ۴۲۵ اثر تاریخی وجود دارد که ۱۲۰ اثر از این تعداد، به ثبت آثار ملی رسیده است و کاروانسرای باغ شیخ که یکی از بناهای دوره زندیه است و علاوه بر فضای کاروانسرایی دارای یک آب انبار، حسینیه و محراب است هم در انتظار ثبت جهانی است.
رییس میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان ساوه در بخش دیگری از این گفت و گو اظهار نمود: عملیات مرمتی دیوار تاریخی و بزرگ شهر ساوه(بارو) به اتمام رسید. با عنایت به تاریخی بودن این دیوار، عملیات مرمتی و اجرای عایق کاهگل باقیمانده بارو با اعتبار ۱۵۰ میلیون ریال در دستور کار قرار گرفت که به تازگی این پروژه به پایان رسیده است.
وی ضمن اشاره به اینکه در گذشته دیوار تاریخی و بزرگ شهرها تحت عنوان بارو شهرت داشت و شهرستان ساوه هم همچون شهرهای دارای بارو بوده است، بیان نمود: در گذشته، شهرها عمدتا دارای چند دروازه بودند که نگهبانانی از آنها حفاظت می کردند، در واقع تردد از راه دروازه های شهر انجام می گرفت که شب ها بسته می شدند، تردد ممنوع بود و توسط محافظان نگهبانی می شدند.
ایاز ضمن اشاره به اینکه تمامی دیوارهای دفاعی مناطق کویری از مصالح خشتی بوده اند، اظهار داشت: شهرها در گذشته توسط دیوار بزرگ یا بارو محافظت می شدند و عموما خندقی عمیق در بیرون دیوار راه اندازی می شد تا حالت دفاعی در مقابل مهاجمین تقویت شود و در واقع تا اواخر دوران قاجار شهرها دارای دیوار دفاعی بودند.
وی خاطرنشان کرد: شهرستان ساوه هم در جنوب خود دارای دیوار بزرگ یا بارو است که در واقع کارکرد اصلی آن دفاعی و محافظت از شهر بوده و قدمت آن هم به دوره قاجار باز می گردد که در ششم بهمن ماه ۱۳۹۷ با شماره ۳۲۳۰۰ در لیست آثار ملی قرار گرفت.
منبع: bonair.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب