برای روز جهانی صنایع دستی
هدف این گزارش فقط انتقاد نیست
به گزارش بن ایر راه اندازی جامعه تخصصی صنایع دستی در استانهای کشور یکی از برنامه های تازه وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است که از مدتی پیش شروع شده است؛ برخی تشکیل این جامعه را کمک به بهبود وضعیت صنایع دستی و هنرمندان این عرصه می دانند و برخی از طرفی راه اندازی یک تشکل را بی فایده و صرفاً افزایش تریبون دولتی می پندارند. اما سوال اصلی این است که اساسا راه اندازی یک تشکل چه کمکی به وضعیت صنایع دستی در کشور خواهد کرد؟
در همین راستا، حجت اله مرادخانی، پژوهشگر صنایع خلاق و مدرس دانشگاه در گفتگو با ایسنا درباره این که اساسا تشکیل جامعه تخصصی صنایع دستی چه کمکی به هنرمندان و فعالان این حوزه می کند، اظهار نمود: بدون شک وجود یک جامعه و نهاد تخصصی غیردولتی در حوزه صنایع دستی که برآمده از بدنه میدانی و واقعی این حوزه باشد، می تواند به حل مشکلات و چالش های روز این حوزه بپردازد.
او با اشاره به اینکه «مسئولان از نزدیک با مشکلات حوزه صنایع دستی آشنا نیستند»، تصریح کرد: حوزه صنایع دستی با مباحث متفاوتی از تأمین مواد اولیه گرفته تا بسته بندی و عرضه محصولات و نیروهای انسانی مواجه می باشد که هنرمندان از نزدیک با ابعاد متفاوت این مسائل آشنا هستند. طبیعتا اگر جامعه تخصصی از جامعه هنرمندان وجود داشته باشد، بطور قطع می تواند سازنده و قدم محکمی رو به جلو برای بهبود وضعیت صنایع دستی باشد.
این کارشناس حوزه صنایع دستی همینطور درباره این که آیا جامعه تخصصی صنایع دستی را تشکلی خصوصی می داند هم بیان نمود: با عنایت به این که وزارت میراث فرهنگی در تلاش است تا این جامعه تخصصی را در استانهای مختلف تشکیل بدهد، با در نظر گرفتن بعضی از بندهای اعلامیه و فراخوان انتشار یافته، نمی توان این انجمن را خصوصی دانست؛ بعنوان مثال در بعضی از بندهای این فراخوان ذکر شده است که اعضای تشکل هر استان باید به تایید معاونت صنایع دستی هر استان برسد.
مرادخانی اظهار نمود: اگر مقرر است این تشکل به صورت خصوصی فعالیت کند، دو پرسش مطرح می شود؛ این که چرا اعضا باید مورد تایید معاونت صنایع دستی قرار بگیرند و دوم این که اساسا چرا این معاونت بعنوان متصدی، این تشکل را پایه گذاری می کند. اگر هدف، راه اندازی تشکل صنفی است که نیازی به مداخله نیست و هنرمندان می توانند خودشان فراخوان را طراحی و منتشر کنند.
او افزود: اگر دولت بخواهد این انجمن را تشکیل دهد، فایده ای نخواهد داشت، مگر آنکه نهاد صنفی درواقع جایگاهی موازی برای بیان عقاید دولتی از یک تشکل صنفی باشد. به نظرم اگر این تشکل به صورت دولتی راه اندازی شود، نتیجه ای مطلوب به دنبال نخواهد داشت و حتی شرایط را هم بدتر می کند.
این کارشناس حوزه صنایع دستی با اشاره به اینکه «مشخص نیست که چند تشکل فعال در حوزه صنایع دستی وجود دارد»، خاطرنشان کرد: عمده تشکل هایی که در حوزه صنایع دستی فعالیت می نمایند در چارچوب تعاونی ها و اتحادیه های روستایی و شهری هستند. بر این اساس فکر می کنم ساماندهی همین اطلاعات و داده ها یکی از مهم ترین کارهایی است که بخش دولتی می تواند انجام دهد و نه این که خودش بخواهد در جایگاه تصدی گری یک تشکل قرار بگیرد.
مراخانی تصریح کرد: متولیان می توانند زیرساخت های حقوقی و حمایتی را برای تشکل های صنایع دستی فراهم نمایند و به دنبال اجرایی شدن قانون پشتیبانی از هنرمندان، استادکاران و فعالان حوزه صنایع دستی باشند که در ماده های مختلف آن بر پشتیبانی از فعالیت بخش خصوصی بارها تاکید شده و راه کارهای قانونی عرضه کرده است.
همچنین بهروز سیف الهی، هنرمند و فعال صنایع دستی در حوزه نقاشی روی چرم هم درباره تشکیل جامعه تخصصی صنایع دستی دستی به ایسنا اظهار نمود: تشکیل این جامعه تخصصی یکی از طریق کارهای بنیادین در راه پیشرفت و تعالی حوزه صنایع دستی کشور است، اما ایجاد چنین تشکلی نیازمند زیرساخت ها و الزاماتی است که طراحان و مبلغانش به هیچ رو توجهی به آن ندارند و صرفاً به دنبال ایجاد تشکلی تابع و مطیع هستند.
او با بیان این نکته که «هدف از مخالفت با چنین طرحی صرفاً بیان یک دیدگاه انتقادی نبوده و نیست»، در ادامه راه کارهایی را به منظور کاربردی سازی این طرح مطرح کرد؛ همچون این راه کارها میتوان به تشکیل کارگروه های تخصصی در رشته های مختلف، انتخاب هیات موسس توسط هنرمندان و پیشکسوتان حوزه صنایع دستی از میان اساتید و کارشناسان شاخص بدون دخالت و اعمال نفوذ سازمان های دولتی، تدوین اساسنامه جامعه تخصصی با عنایت به چالش ها و مطالبات هنرمندان و صنعتگران حوزه صنایع دستی، تخصیص بودجه و مکان مناسب جهت استقرار هیات موسس و حمایت و تسهیل گری بخش دولتی در پیشبرد اهداف تعیین شده از جانب هیات موسس اشاره نمود.
سیف الهی تصریح کرد: هم اکنون حدود ۱۰۰ تشکل، مجمع و تعاونی در حوزه صنایع دستی فعال می باشند که بطور قطع فعالیت تمامی این مجموعه ها، کارآمد و در خور نام و جایگاهشان نیست؛ اما از میان همین تعداد، تشکل هایی دارای انسجام و دارای سوابق چند ده ساله وجود دارند که متاسفانه به علت ذات مطالبه گرشان همواره مورد بی مهری قرار گرفته اند. این در شرایطی است که مطمئنا در فضایی مناسب و در شرایط مساعد، روش های اجرایی این تشکل ها می تواند بعنوان الگوهای مناسبی برای تاسیس جامعه تخصصی صنایع دستی مد نظر قرار بگیرد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب