علوی:
گردشگری شهری به کاهش بیکاری و فقر کمک می نماید
عضو شورای اسلامی شهر تهران اظهار داشت: افزایش تولید ناخالص داخلی، جذب سرمایه خارجی، کاهش بیکاری، کاهش فقر و کمک به توزیع درآمد همچون مزایای اقتصادی رونق گردشگری شهری محسوب می شود.
به گزارش بن ایر به نقل از مهر، سید احمد علوی رییس کمیته گردشگری شورای شهر تهران در وبینار نقش موزه ها در آموزش صلح که با حضور دکتر فابیو کاربونه، استاد دانشگاه کاونتری انگلستان و سفیر ارشد مؤسسه بین المللی صلح بوسیله گردشگری (IIPT) در ایران، علی اصغر جعفری، مدیرعامل موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، محمدرضا کارگر، مدیر کل موزه های وزارت میراث فرهنگی و گردشگری، محمدرضا تقی پور، مدیر موزه صلح تهران، محمدرضا مجیدی، رییس انجمن ایرانی همکاری با یونسکو، ابراهیم پور فرج، رییس جامعه تور گردانان ایران و علی صدرنیا، رییس هیأت مدیره جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی برگزار شد، گردشگری را یکی از عوامل اصلی بازگشایی مرز کشورها به سمت یکدیگر عنوان نمود. وی با اعلان اینکه خیلی از پژوهشگران، گردشگری را دارای پتانسیل اثرگذاری بر روابط بین الملل و ابزاری برای ترویج صلح در جهان می دانند اضافه کرد: این صنعت، ابزاری برای دیپلماسی عمومی و توسعه بین الملل و پاسخ قدرتمندی برای چالش های جهانی و تروریسم است که نه فقط از صلح بهره می برد، بلکه خود نیرویی حیاتی برای بسط صلح در میان ملت هاست. بگفته رییس کمیته گردشگری شورای شهر تهران، گردشگری یکی از با اهمیت ترین پدیده های اقتصادی و اجتماعی دنیای مدرن است. وی در همین زمینه افزود: گردشگران تجربیات و دانش نو را از تعامل با دیگر فرهنگ ها، مناطق و کشورها کسب می کنند و اهمیت نگهداری از محیط را درک می کنند و مناسباتشان با یکدیگر را بهبود می بخشند؛ در این پروسه روابط صلح جویانه در بین مردم توسعه می یابد. علوی با اشاره به این که گردشگری موجب افزایش ارتباطات اقتصادی بین دولت ها و افراد در سطح بین المللی می شود اشاره کرد: ارتباطات فرد به فرد، که به وسیله ی تجارت و خدمات ایجاد شده، منجر به افزایش ثروت و ایجاد طبقه ی متوسط آگاه می شود. بنابراین، گردشگری در هردو سطح خرد و کلان می تواند به مثابه کاتالیزوری برای بسط روابط صلح آمیز عمل کند یا همین طور با ارائه ی نقش در سیاست های ملی و بین المللی بعنوان نیرویی مثبت برای کاهش تنش ها و سو تفاهمات مورد توجه قرار گیرد. وی افزود: گردشگری چه در سطح منطقه ای و شهری و چه بین المللی، ابزاری مؤثر برای انتقال ثروت و سرمایه از کشورهای توسعه یافته و غنی تر به کشورهای کمتر توسعه یافته است. اما گردشگری شهری شاخه ای جدید در مطالعات گردشگریست که از اوایل دهه ۱۹۹۰ وارد ادبیات این علم شده است. در خیلی از کشورهای موفق در صنعت توریسم، شهر، پایه و اساس توسعه گردشگریست. عضو شورای ششم شهر تهران تصریح کرد: مراکز شهری به سبب دارا بودن جاذبه های تاریخی و فرهنگی، غالباً مقاصد گردشگری مهمی محسوب می شوند. گردشگری شهری به مفهوم مسافرت به شهر، با انگیزه های مختلف بر پایه جاذبه های گوناگون، امکانات و تسهیلات شهری که در شخص جذابیت و انگیزه ایجاد می کند، است. وی جاذبه های شهری را بر شمرد و اظهار داشت: موزه ها، بناهای یادبود، سالن های تئاتر، استادیوم های ورزشی، پارک ها، شهر بازی، مراکز خرید، مناطق با معماری تاریخی و مکان هایی مربوط به حوادث مهم یا افراد مشهور، جاذب گردشگران بسیاری هستند. گردشگری، پتانسیل قابل توجهی برای ارائه ی تصویری مثبت از ملت ها، ایجاد زمینه برای روابط مثبت در سطح فردی و دولتی دارد و بوسیله دخالت در پروسه سیاست داخلی بر روابط بین الملل تأثیر می گذارد. علوی گردشگری را ابزاری برای نزدیکی فرهنگ ها و فرصتی برای آموزش افراد درباره فرهنگ ها و محیط های دیگر خواند و اضافه کرد: گردشگری به کاهش نگرش های متعصبانه؛ یعنی، رسیدن به تعامل و ارتباطات میان فرهنگی منجر می شود که نتیجه ی آن شکلی از گفتگوی بین فرهنگی است، که به صلح و تسهیل روند توسعه پایدار ختم می شود. وی همین طور صلح را مفهومی ذهنی و واژه ای ناملموس دانست که نه فقط به صلح و آشتی در میان ملت ها، بلکه به برقراری صلح میان گروه ها یا جوامع، افراد و انسان ها و طبیعت اشاره می کند و اظهار داشت: صلح را به دو بخش تقسیم کرده اند: صلح منفی و صلح مثبت. صلح منفی شرایطی است که درگیری فیزیکی وجود ندارد، ولی امکان دارد دشمنی و خصومت بین گروه ها و احزاب وجود داشته باشد. اما صلح مثبت به شرایطی گفته می شود که دولت ها برای رسیدن به مزایای متقابل، همکاری می کنند. رییس کمیته گردشگری شورای شهر تهران تصریح کرد: گردشگری شهری ضرورتاً در صلح مشارکت نمی کند، ولی دارای پتانسیل زیادی برای انجام این امر از راه های مختلف است. گردشگری شهری دری است به سمت جهان، ابزاری برای دیپلماسی عمومی و توسعه بین الملل و پاسخ قدرتمندی برای چالش های جهانی و تروریسم است. وی ادامه داد: این شاخه از گردشگری، پیام آور دوستی و تفاهم بین مردمان جوامع مختلف است و سبب پیوند آنان با یکدیگر می شود. بمنظور تعیین چارچوب مفهومی اثرات گردشگری بر صلح جهانی، الگوی مفهومی آنرا بایستی در سه حوزه سیاسی، اجتماعی فرهنگی و اقتصادی بررسی کرد. بگفته علوی از دیدگاه اجتماعی– فرهنگی به گردشگری و تأثیر آن بر صلح می توان به مواردی مثل ایجاد فرهنگ صلح و آشتی، ایجاد حس همدلی بین ملت ها، کاهش تنش و تعارض بین ملت ها و ارتقای سطح آموزش اشاره نمود. وی در مورد اقتصاد گردشگری شهری نیز تصریح کرد: افزایش تولید ناخالص داخلی، جذب سرمایه خارجی، کاهش بیکاری، کاهش فقر و کمک به توزیع درآمد همچون مزایای اقتصادی رونق گردشگری شهری محسوب می شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب