BonAir
پربیننده ترین ها

پربحث ترین ها

جدیدترین ها

بن ایر

کم آبی نتیجه گناه بی حجابی است یا محصول تغییرات اقلیمی یا مدیریت غلط مصرف؟

کم آبی نتیجه گناه بی حجابی است یا محصول تغییرات اقلیمی یا مدیریت غلط مصرف؟

به گزارش بن ایر، کم آبی و بی آبی امروز به یک بحران بزرگ برای جامعه ایران تبدیل گشته است. این بحران یک حقیقت عینی و ملموس است، اما مساله اینست که چطور گروههای مختلف جامعه این بحران را معنا می کنند.


به گزارش بن ایر به نقل از خبر آنلاین روزنامه شرق نوشت: علاوه بر این، هر معنابخشی، راهبرد اجرائی متفاوتی برای نحوه مواجهه و حل بحران پیش روی می گذارد.
گروهی از افراد بحران کم آبی را به خاطر گناهان آدمیان می دانند. از منظر این گفتمان، بحران کم آبی و بی آبی نشان دهنده قهر و غضب خداوند به علت معصیت افراد است. در ایام اخیر این روایت در رسانه ها بازنشر شد که بی حجابی در جامعه سبب کم بارشی و کم آبی شده است. در این گفتمان، افراد و جامعه گناهکار عامل چنین بحرانی هستند. چاره این گفتمان، ترک گناه و معصیت و طلب عفو و بخشش از خداوند است.
گروهی دیگر تغییرات اقلیمی در جهان و ایران را عامل بحران آب می دانند. در این گفتمان، گرم شدن کره زمین به علت استفاده بی رویه از سوخت های فسیلی و توسعه و صنعتی سازی بدون رعایت استانداردهای محیط زیستی عامل این بحران است. چاره این گفتمان کاهش گازهای گلخانه ای و استفاده از انرژی های تجدیدپذیر است. گروهی دیگر بحران را در مدیریت و حمکرانی نادرست آب می دانند. برپایه این گفتمان، میزان آب های سطحی و تجدیدپذیر ایران خیلی بیشتر از برخی کشورهای منطقه است و نباید به چنین بحرانی گرفتار می شدیم؛ مساله در مدیران ناکارآمد و دولت های ضعیف و فساد در سیستم اداری است. برخی سوژه های این گفتمان از مافیای آب سخن می گویند. این گفتمان بحران آب را سیاسی می داند و چاره را هم سیاسی درنظر می گیرد؛ چاره تغییر در سیاستگذاری و سیستم انتخاب مدیران است. سیستم انتخاب و تأیید مدیران ارشد اداری با منطق ارزشی و وفاداری صورت می گیرد، درحالی که کمتر افراد شایسته و متخصص و دارای بینش علمی انتخاب می شوند. علاوه بر این، ریل سیاستگذاری باید اساسا تغییر کند.
گروهی دیگر، افراد و جامعه را مقصر این بحران می دانند؛ البته نه به علت این که عاصی و گناهکار هستند، بلکه به این علت که بیش از اندازه آب مصرف می کنند. گفتمان مصرف گرایی گاهی نوک پیکان انتقاد را سمت خانوار می گیرد و گاهی سمت کشاورزی و صنعت. از منظر این گفتمان، چاره کم آبی در کاهش و بهینه سازی مصرف است. شاید گران کردن آب بهترین شیوه کاهش مصرف از نظر این گروه از افراد باشد. بااین حال، این که تمرکز کاهش مصرف و هدررفتن آب باید در قسمت کشاورزی باشد یا در قسمت خانگی، مناقشه وجود دارد.
این گفتمان ها معنابخشی و راهبردهای یکدیگر را به چالش می کشند. گفتمانی که حکمرانی، سیاستگذاری و مدیریت کلان آب را مساله اصلی می داند، تلاش می کند گفتمان مصرف گرایی بخصوص مصرف گرایی خانگی و گفتمان تغییرات اقلیمی را به حاشیه براند. از منظر این گفتمان، صرفه جویی در مصرف خانگی آن قدر درخور توجه نیست، بلکه بی خردی در سیاستگذاری و مدیریت است که بحران آب را بوجود آورده است. تغییرات اقلیمی فقط در ارتباط با ایران و چند کشور نیست، بلکه اغلب کشورها به نحوی درگیر آن هستند، درحالی که این کشورها بحران عمیقی مانند بحران کم آبی در ایران را ندارند یا توانسته اند برای آن تدبیر کنند و مدیران دولتی کاسه چه کنم چه کنم به دست نمی گیرند. مدیریت یعنی پیشبینی و یافتن راهکارهای مناسب برای غلبه بر بحران ها، اما مدیران ما خود بحران ساز هستند و چنان مشعول سیاست بازی که فراموش می کنند برای چه هدفی مدیر شده اند.
آن قدر بحران را نمی بینند و هشدارهای اهل علم و پژوهش را نادیده می گیرند تا مساله به بحران تبدیل گردد و سپس دست به دامن جامعه می شوند که چنین و چنان کند، درحالی که بارها خواسته ها و مطالبه های جامعه را ندید گرفتند و با خشونت با آن مواجه گشتند و حرف های گروههای مختلف جامعه را نشنیدند. گروه هایی که طرد شده و دیده نشده اند، امکان دارد همکاری نکنند. گفتمان صرفه جویی بیشتر توسط مدیران دنبال می شود. گزاره اصلی این گفتمان آن است که اگر صرفه جویی شود، از بحران ها عبور می نماییم و ربطی به این مدیر یا آن مدیر، این سیستم یا آن سیستم سیاسی، این دولت یا آن دولت ندارد. از منظر این گفتمان، جامعه ایران در مصرف آب و انرژی به علت ارزانی زیاده روی می کند و به صورت کلی، مصرف بیش از میانگین دنیاست. این گفتمان چنین گزاره هایی را در حالی مدام تکرار می کند که حاضر نیست کنتور آب ساختمان ها را تفکیک کند و درخواست خانوارهای آپارتمان نشین را برای تفکیک با توجیهات مختلف رد می کند. امروز طبیعت مریض و رو به موت است و ما را هم با خطر زوال مواجه می کند؛ مثل زمانیکه خورشید می میرد، زمین را هم به نابودی می کشاند. طبیعتی که درحال مرگ است، می خواهد ما را گرفتار تشنگی کند.

23302



منبع:

1404/05/13
11:50:53
5.0 / 5
134
تگهای خبر: آپارتمان , ساختمان , كشور
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۲ بعلاوه ۴